کارآفرینی در صنایع تولیدی ایران

رشد اقتصادی از اساسی ترین سیاست های کلان هر کشور و از دغدغه های اساسی کشور ایران، به ویژه در دهه ی اخیر بوده است. تجلی این موضوع را می توان در اسناد بالا دستی به وضوح مشاهده کرد. به عنوان مثال دستیابی به رشد اقتصادی هشت درصدی از اهداف اساسی برنامه ی چهارم و پنجم توسعه و به عبارتی دههی اول اجرایی شدن سند چشم انداز کشور در افق 4141 است. این در حالی است که رشد اقتصادی مستلزم رشد بخش های اقتصادی بوده و در این میان بخش صنعت به عنوان محور رشد اقتصادی کشور از این قاعده مستثنی نیست. از اینرو پژوهش حاضر با هدف اندازه گیری رشد صنعت و عوامل موثر بر آن طراحی شده است. در همین راستا در این مطالعه رشد صنعت با روش اندازه گیری برچ و معیار اشتغال به عنوان یکی از معیارهای اساسی کارافرینی و رویکرد رشد انتهای دوره نسبت به ابتدای دوره اندازه گیری شده است. با استفاده از مدل اقتصاد سنجی داده های مقطعی نتایج این پژوهش نشان دهندهی آن است که رشد اشتغال صنعت پدیدهای است که می توان آن را با عوامل تاثیرگذار مشخص، تبیین نمود. از اینرو و از حیث سیاستگذاری با تهییج عوامل اندازه بهینه، صادرات، سودآوری، هزینه های بازاریابی و مزد و حقوق پرداختی میتوان زمینه را برای رشد اشتغال صنایع تولیدی ایران یا به تعبیری افزایش کارآفرینی و در نتیجه رشد اقتصادی کشور فراهم نمود. از سوی دیگر پرداخت مالیات منجر به کاهش رشد اشتغال صنایع و در نتیجه کاهش کارافرینی صنعتی می شود.

Keywords:

صنایع تولیدی ایران , رشد صنعت , معیار اشتغال , روش برچ , کارآفرینی