سحر آذرمی - گروه حشره شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
علیرضا زهرایی رمضانی - استادیار ، گروه حشره شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، ایران.
مهدی محبعلی - گروه انگل شناسی و قارچ شناسی پزشکی ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
امیر احمد اخوان - دانشیار، گروه حشره شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

چکیده سابقه و هدف: این مطالعه از مهر1395 تا مهر1396جهت تعیین فون و پراکندگی اکتوپارازیت های مخازن لیشمانیوز جلدی روستایی و در نهایت جهت پیشگیری وکنترل بیماری های زئنوتیک احتمالی در منطقه هایپراندمیک سگزی استان اصفهان درآینده انجام گرفت. مواد و روش ها: جوندگان بوسیله تله های زنده گیر شرمن و در فصول مختلف صید و سپس در آزمایشگاه با استفاده از کلیدهای معتبر تشخیص صفات مورفولوژیک و نیز اندازه گیری و مقایسه صفات مورفومتریک با نمونه های استاندارد، شناسایی شدند. اکتوپارازیت ها از روی جوندگان بیهوش شده با کلروفرم برداشته شد و در الکل 96% اتانول نگهداری و سپس با استفاده از کلیدهای معتبر شناسایی شدند. یافته ها: در مجموع 92 عددگونه Rhombomys opimus و1 عدد از گونه Nesokia indica صید شدند.50 عدد (88/53%) از 93 عدد جونده،آلوده به اکتوپارازیت بودند و527 عدد اکتوپارازیت از روی آنها جمع آوری شد. در مجموع 9 گونه اکتوپارازیت شناسایی گردید که شامل؛1 گونه از کنه ها (19/0% Rhipicephalus sanguineus)،1 گونه از شپش ها (19/0% Polyplax spp.)، 5 گونه از کک ها؛ (71/75% Xenopsylla nuttalli، 73/8% Echidnophaga oschanini، 95/0% Nosopsyllus ziarus، 95/0% Coptopsylla mesghalii و 19/0% Nosopsyllus turkmenicus turkmenicus) و2 گونه از مایت ها (78/7% Dermanyssus sanguineus و31/5% Hirstionyssus sp.) می باشند. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که R. opimus به وفور در منطقه سگزی یافت می شود و کک X. nuttalli بیشترین فراوانی را داشت. به منظور پیشگیری از شیوع بیماری های منتقله با جوندگان و ناقلین، بایستی کنترل جمعیت جوندگان، همزمان با کنترل اکتوپارازیت ها انجام گیرد.

اصفهان , اکتوپارازیت , رومبومیس اوپیموس , سگزی , لیشمانیوز جلدی زئونوتیک