عطاءالله افسرده - دانشجوی دکتری، گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
شیوا جلال پور - استادیار، گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، اهواز، ایران.
حامد عامری گلستانی - استادیار، گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز،اهواز،ایران.
حامد محقق نیا - استادیار، گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز،اهواز،ایران.

جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک دولت جدید، دارای پیچیدگی هایی است و درک و شناخت این پیچیدگی ها و ارتباط میان اسلام سیاسی فقاهتی و جمهوریت اهمیت زیادی دارد. همچنین رسیدن به این شناخت برای درک بهتر عملکرد نظام جمهوری اسلامی نیز اهمیت بسزایی دارد و برای فهمیدن این پیچیدگی ها باید این مبانی شناخته و منشا آن به درستی فهمیده شود. بر این اساس، هدف اصلی این مقاله فهم بنیاد اساسی دولت در جمهوری اسلامی ایران است.این مقاله براساس روش گفتمان لاکلا و موف به تحلیل بنیاد دولت در جمهوری اسلامی پرداخته و آن را در قالب گفتمانی بدیل برای دیگر گفتمان های رقیب خود، مورد بررسی قرار می دهد. بر این اساس، دال مرکزی گفتمان انقلاب اسلامی اسلام سیاسی فقاهتی است که با استقرار جمهوری اسلامی در ولایت فقیه تجلی پیدا می کند.نتایج پژوهش نشان داد،دولت در جمهوری اسلامی ایران، الگویی متفاوت و بدیل نسبت به تمام الگوهای پیشین از خود ترسیم کرد. این مسئله با توجه به تحول گفتمانی ای که در اثر انقلاب اسلامی پیش آمد و با مرکزیت ولایت فقیه به وجود آمد. از این رو باید در نظر داشت که نظام سیاسی مبتنی بر ولایت فقیه، بدیل تمامی الگوهای گفتمانی پیش از خود و نیز گفتمان های رقیب خود است.

دولت, اسلام سیاسی, انقلاب اسلامی, ولایت فقیه, ایران