بررسی رابطه سبک های تفکر با خودکارآمدی پژوهشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های تفکر و خودکارآمدی پژوهشی دانشجویان دانشکده های علوم پزشکی مشهد (پرستاری و مامایی، داروسازی، پزشکی ودندانپزشکی) انجام شد. جامعه آماری در این تحقیق شامل دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده های پرستاری و مامایی، داروسازی، پزشکی و دندانپزشکی در سال تحصیلی 96 -1395 بود که تعداد آنها در کل 6954 نفرمی باشد که از این تعداد 364 نفر با روش نمونه گیری، طبقه ای نسبتی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. روش پژوهش، توصیفی از نوعهمبستگی بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سبک های تفکر استرنبرگ و خودکارآمدی پژوهشی صالحی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجامشد، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی پژوهشی از طریق سبک های تفکر قابل پیش بینی است و از بین خرده مولفه های سبک های تفکر سه خرده مولفه،قانون گذار، تک سالار و آزادمنشانه قادر به پیش بینی خودکارآمدی پژوهشی می باشند، آزمون تی مستقل نشان داد که بین دانشجویان مرد و زن به لحاظ خودکارآمدی پژوهشیتفاوت معناداری وجود ندارد و همچنین نتیجه حاصل از آزمون تحلیل واریانس یک راهه بیانگر این بود که بین دانشجویان دانشکده های مختلف تفاوت معناداری به لحاظخودکارآمدی پژوهشی وجود ندارد.

Keywords:

سبک های تفکر , خودکارآمدی پژوهشی , دانشکده های علوم پزشکی