جایگاه حقوق مالکیت فکری در سازمان جهانی تجارت و تاثیر آن بر حقوق ایران در صورت الحاق

امروزه به دنبال تاسیس صندوق بینالمللی پول، بانک جهانی و سازمان جهانی تجارت ضرورت الحاق کشورها به این سازمان بیش از پیش احساس می شود. علت تعویق الحاق ایران به این سازمان از طرفی تلاش و سیاست های کشورهای غربی به خصوص آمریکا بوده که با عضویت ایران کاملا مخالفت می کنند و عدم پذیرش معاهدات بین المللی از سوی ایران و فقدان عضویت در این معاهدات در بعد خارجی بوده و از طرف دیگر هم به ضعف ساختار حقوقی و قوانین مربوط به مالکیت فکری و عدم انسجام قوانین و مقررات بر می گردد و ابهام در بعضی قوانین مربوط به سرمایه گذاری خارجی، موانع حقوقی مربوط به صادرات و واردات و همچنین مقررات مالیاتی در بعد داخلی مرتبط است که این پژوهش با هدف رسیدن به یک چارچوب قانونی ایده آل در حوزه مالکیت فکری می باشد که در راستای رفع موانع حقوقی الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی است که با روش توصیفی تحلیلی به بررسی این موضوع پرداخته شده و نتایجی حاصل شده است که پس از الحاق ایران به این سازمان اصل اولی مضیق شدن حضور و نقش دولت ها و به تبع آن حمایت حقوقیاز آثار مالکیت فکری بدون دخالت دولت است که در برخی موارد کنوانسیون برن و ایضا بخش پیوست آن و ماده 40 موافقتنامه تریپس شرایطی برای حضور دولت ها و مضیق ساختن مفهوم و مصادیق حمایت مورد توجه بوده است.

Keywords:

سازمان جهانی تجارت , مالکیت فکری , تجارت بین الملل