اثربخشی طرحواره درمانی بر کیفیت زندگی در زنان وسواسی شهرستان گنبد

طرحواره درمانی به عنوان یکی از روش های درمانی مهم، برای درمان اختلالات شناختی طراحی شده است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر طرحواره درمانی گروهی بر کیفیت زندگی زنان وسواس بود. بدین منظور 16 نفر از زنان وسواسی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش 8 نفر و کنترل 8 نفر در نظر گرفته شدند و از هر دو گروه، پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت 1991، گرفته شد وبه مدت 5 هفته، به گروه آزمایش، 10 جلسه ی گروهی طرحواره درمانی آموزش داده شد اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند و بعد از پنج هفته از دو گروه پرسشنامه های قبل، مجدد گرفته شد. برای اجرای تحقیق از طرح پژوهشی شبه آزمایشی استفاده شد و نیز از آمار توصیفی جهت بررسی فراوانی داده ها، درصد، میانگین، انحراف معیار و آزمون کولمو گوروف اسمیرنف ( k-s ) و از آمار استنباطی نظیر کوواریانس دو متغیره و چند متغیره (مانکووا)، برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که آموزش طرحواره درمانی گروهی بر کیفیت زندگی زنان وسواس شهر گنبد تاثیر معنی داری ندارد.

Keywords:

طرحواره درمانی , کیفیت زندگی , وسواس فکری عملی.