ابراهیم یاقوتی - استادیار،گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
رضا نصیری اقدم - دانش آموخته دوره کارشناسی ارشد، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

بازرخداد یا همان تکرار جرم آسیبی است که تمامی نظام های عدالت کیفری با ابزارها و رهیافت های سزادهی، بازپروری و ترمیمی در صدد پیشگیری از افزایش روزافزون آن هستند. امروزه استراتژی سیاست جنایی کشورها، رویکرد مشخص و معینی از برخورد با بزهکاران را نشان نمی دهند بلکه غالبا سیاست گذاران کیفری در برخورد با پدیده بزهکاری و تکرار جرم، سیاستی افتراقی و تلفیقی از مجموعه دستاوردهای مطالعات جرم شناسی را تدبیر و پیش بینی نموده اند. در این پژوهش، محور اصلی بحث رویکرد پیشگیرانه رهیافت عدالت ترمیمی در راستای مبارزه با پدیده بازرخداد جرم است. در واقع در این مقاله، فرض بر این است که هدف اصلی برنامه های عدالت ترمیمی، پیشگیری از بزهکاری و تکرار جرم است، هر چند که برخی از نظریه پردازان عدالت ترمیمی بر این باورند که اساسا این رهیافت بر این اندیشه بنیان نشده است. اما ما به این نتیجه خواهیم رسید که بنای اصلی عدالت ترمیمی بر رفع تنش های موجود بین بزهدیده و بزهکار از طریق مشارکت آنها در فرایند رسیدگی و نتیجه گیری مشارکتی و تصالحی در راستای پیشگیری از بازگشت به رفتار بزهکارانه و بازبزه دیدگی است

عدالت ترمیمی، حل و فصل مشارکتی، پیشگیری از بازرخداد جرم، سیاست جنایی، بزهکار