بازتاب تشبیه در اشعار نیمایی اخوان ثالث با محوریت دفتر زمستان

مهم ترین مباحث ادبی، مباحثی است که به میزان تاثیر و زیبایی آثار ادبی بپردازد. یکی از علوم ادبی که نقش بسیار موثری در شناخت و درک زیبایی ها و ظرافت های سخن ادبی دارد، علم بلاغت است و تشبیه به عنوان یکی از مهم ترین شگردهای بلاغی است که در آغاز شعر فارسی با سبک خراسانی همراهی کرد و با پشت سرگذاشتن تطور و تحولات مختلف به عرصه سبک عراقی و هندی نیز رسید و هنوز هم در شعر معاصر از برجسته ترین فنون مورد استفاده شاعران قلمداد می شود. مهدی اخوان ثالث یکی از برجسته ترین شاگردان نیماست و از جمله شاعران توانمند معاصر است که توانسته است در عرصه شعر نو خود را به عنوان شاعری صاحب سبک معرفی کند وی در اشعارش از تشبیه به کرات استفاده کرده است. تشبیهات موجود در اشعار اخوان ثالث بیشتر به صورت تشبیهات حسی به حسی است و اشعار این شاعر از لحاظ تشبیهات اضافی و غیر اضافی بسیار پربار و غنی است. در دفتر زمستان تشبیهات به صورت جاندارانی هستند که با سیر داستانی و روایی شعر متناسبند. این جستار که با روش توصیفی و تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است بر آن است که به بررسی تشبیه و انواع آن در دفتر زمستان مهدی اخوان ثالث بپردازد. بنابراین در این پژوهش دست به گزینش زده و پنج شعر بلند دفتر زمستان را انتخاب و به تحلیل آنها پرداخته ایم.

Keywords:

فصاحت و بلاغت , تشبیه , مهدی اخوان ثالث , زمستان