استفاده از رادیونوکلوئید سزیم-137 در تخمین فرسایش خاک های حوزه آبخیز شصت-کلاته استان گلستان
Publish place: Soil management and sustainable production، Vol: 8، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 434
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EJSMS-8-2_008
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1398
Abstract:
سابقه و هدف: فرسایش خاک جدی ترین و غیر قابل برگشت ترین تهدید برای توسعه پایدار در هر منطقه است. رادیوسزیم در اثر انجام آزمایشات هسته ای دهه های گذشته تولید و وارد استراتوسفر شده است و سپس همراه نزولات جوی به سطح زمین رسیده است. اهمیت این رادیونوکلئید در مطالعات فرسایش خاک به دلیل جذب آن توسط بخش رس خاک است به نحوی که به سختی قابل تبادل می باشد. مواد و روشها: به منظور بررسی امکان استفاده از عنصر سزیم-137 برای تخمین فرسایش در خاک های جنگلی و غیر جنگلی روی سازند های زمین شناسی متفاوت، شش منطقه با کاربری جنگل و زراعی در سازند لسی ، ژوراسیک و لس آبرفتی انتخاب و نمونه برداری از سطح تا عمق 100 سانتی متری خاک صورت گرفت. یافته ها: نتایج گاما اسپکترومتری نمونه ها نشان داد که سزیم-137 از سطح تا عمق 40 سانتی متر در این خاک ها پیشروی نموده است. نتایج حاصل از اندازه گیری لایه به لایه سزیم-137 در این دو نیم رخ جنگلی به وضوح بیان گر پایداری و عدم بهم خوردگی این نقطه بود چرا که توزیع سزیم-137 با عمق بصورت نمایی کاهش یافت. بیش ترین پرتوزایی در نمونه سطحی جنگل لس مشاهده شد. روند توزیع سزیم-137 در نیمرخ جنگل با سازند لس آبرفتی متاثر از رسوب گذاری مواد آبرفتی بود و مقدار آن در نیمرخ متناوبا متغیر بود. نتیجه گیری: نتایج میزان سزیم-137 در نمونه ها نشان می دهد که میزان فرسایش خاک از 16 تا 45 تن در هکتار در سال و در کاربری های مطالعاتی متفاوت است. بیش ترین میزان فرسایش در اراضی زراعی و کم ترین آن در اراضی جنگلی با سازند لس آبرفتی دیده می شود. در کل اراضی جنگل مورد مطالعه برای استفاده به عنوان نقاط شاهد دارای محدودیتهای کلی بودند. سابقه و هدف: فرسایش خاک جدی ترین و غیر قابل برگشت ترین تهدید برای توسعه پایدار در هر منطقه است. رادیوسزیم در اثر انجام آزمایشات هسته ای دهه های گذشته تولید و وارد استراتوسفر شده است و سپس همراه نزولات جوی به سطح زمین رسیده است. اهمیت این رادیونوکلئید در مطالعات فرسایش خاک به دلیل جذب آن توسط بخش رس خاک است به نحوی که به سختی قابل تبادل می باشد. مواد و روشها: به منظور بررسی امکان استفاده از عنصر سزیم-137 برای تخمین فرسایش در خاک های جنگلی و غیر جنگلی روی سازند های زمین شناسی متفاوت، شش منطقه با کاربری جنگل و زراعی در سازند لسی ، ژوراسیک و لس آبرفتی انتخاب و نمونه برداری از سطح تا عمق 100 سانتی متری خاک صورت گرفت. یافته ها: نتایج گاما اسپکترومتری نمونه ها نشان داد که سزیم-137 از سطح تا عمق 40 سانتی متر در این خاک ها پیشروی نموده است. نتایج حاصل از اندازه گیری لایه به لایه سزیم-137 در این دو نیم رخ جنگلی به وضوح بیان گر پایداری و عدم بهم خوردگی این نقطه بود چرا که توزیع سزیم-137 با عمق بصورت نمایی کاهش یافت. بیش ترین پرتوزایی در نمونه سطحی جنگل لس مشاهده شد. روند توزیع سزیم-137 در نیمرخ جنگل با سازند لس آبرفتی متاثر از رسوب گذاری مواد آبرفتی بود و مقدار آن در نیمرخ متناوبا متغیر بود. نتیجه گیری: نتایج میزان سزیم-137 در نمونه ها نشان می دهد که میزان فرسایش خاک از 16 تا 45 تن در هکتار در سال و در کاربری های مطالعاتی متفاوت است. بیش ترین میزان فرسایش در اراضی زراعی و کم ترین آن در اراضی جنگلی با سازند لس آبرفتی دیده می شود. در کل اراضی جنگل مورد مطالعه برای استفاده به عنوان نقاط شاهد دارای محدودیتهای کلی بودند.
Keywords:
Authors
نیلوفر بابانژاد
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
فرشاد کیانی
هیات علمی
عبدالمجید ایزد پناه
دانشگاه گلستان
فرهاد خرمالی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :