داود زارع حقی - دانشگاه تبریز
محمدرضا نیشابوری - دانشگاه تبریز
محمد ابراهیم صادق زاده ریحان - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی
رضا حسن پور - دانشگاه تبریز

یکی از روش های نوین در علم آب و خاک استفاده از مواد سوپرجاذب جهت ذخیره رطوبت در خاک است. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف پومیس بر نگهداشت آب در خاک و رشد و عملکرد گیاه گلرنگ در شرایط دیم در ایستگاه تحقیقاتی خواجه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در کرت هایی به ابعاد 5×4 متر انجام گردید. تیمارهای آزمایش شامل پنج سطح پومیس(A: صفر، :B 5، C: 10، D: 15 و E: 50 تن در هکتار) بودند. قبل از کشت، مقدار پومیس برای هر کرت محاسبه و تا عمق 20 سانتی متری با خاک مخلوط گردید. سپس عمل کشت به صورت بذرپاشی صورت گرفت و تعداد بذور جوانه زده در ده روز اول کشت تعیین گردید. مقدار رطوبت حجمی خاک و ارتفاع گیاه به دفعات مختلف در طول فصل رشد و وزن هزار دانه و عملکرد گیاه در پایان فصل رشد اندازه گیری گردید. نتایج حاصل نشان داد که کاربرد پومیس در خاک باعث افزایش معنی دار رطوبت حجمی خاک، جوانه زنی، وزن هزار دانه، عملکرد دانه ( 0.01> P) و ارتفاع گیاه گلرنگ (0.05> P) گردید. بنابراین افزودن پومیس به خاک باعث بهبود شرایط فیزیکی خاک (افزایش تخلخل کل، ظرفیت نگهداشت آب در خاک و جلوگیری از تشکیل سله در سطح خاک) می شود که این امر منجر به افزایش رشد و عملکرد گیاه می گردد.

پومیس, رطوبت حجمی, سله, گلرنگ