ارزیابی پسماندهای آلی مختلف برای کشت قارچ دکمه ای و تاثیر آنها بر عملکرد و جذب عناصر غذایی

آگاریکوس بیسپاروس مهم ترین قارچ خوراکی است که به صورت صنعتی کشت می گردد. استفاده از پسماندهای آلی به عنوان بستر کشت قارچ خوراکی با کاهش هزینه های تولید قارچ راه حل مناسبی برای دفع این مواد و تامین بخشی از نیاز غذایی می باشد. در این پژوهش برای بررسی قابلیت استفاده از پسماندهای آلی به عنوان بستر کشت قارچ دکمه ای از چهار بستر کمپوست تازه قارچ، کمپوست مصرفی قارچ، کمپوست زباله شهری و ورمی کمپوست استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاثیر بسترهای مختلف بر عملکرد قارچ در سطح احتمال 1% دارای اختلاف معنی دار می باشد و تیمار کمپوست تازه قارچ با میانگین 5/503 گرم، بیشترین میزان عملکرد را به خود اختصاص داد، ضمنا در بستر ورمی کمپوست قارچ تولید نشد که علت این امر را می توان به خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و نسبت کربن به نیتروژن نامناسب این بستر نسبت داد. هم چنین در بررسی پروتئین قارچ مشاهده شد که این شاخص نیز تحت تاثیر نوع بستر قرار دارد و بیشترین درصد پروتئین در تیمار کمپوست زباله شهری به دست آمد که احتمالا به دلیل وجود مقدار بالای نیتروژن قابل دسترس در این بستر می باشد. ضمن اینکه میزان جذب عناصر معدنی نیز در محصول حاصل از تیمارهای مختلف متفاوت بود و بیشترین مقدار فسفر، پتاسیم، سدیم، آهن و روی در تیمار کمپوست زباله شهری مشاهده گردید. نتایج بدست آمده از این بررسی نشان می دهد که کمپوست زباله شهری پتانسیل استفاده به عنوان بستر کشت قارچ آگاریکوس بیسپاروس را دارا می باشد ولی برای تعیین فرمولاسیون مناسب به تحقیقات بیشتری نیاز می باشد.

Keywords:

آگاریکوس بیسپاروس , پروتئین , کمپوست زباله شهری , C/N