حسن امیرآبادی - کارشناس ارشد حقوق خصوصی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران
بختیار عباسلو - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه ، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران
جعفر عسگری - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه ، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران

بی شک، یکی از مهمترین و در عین حال از ضروری ترین مولفه های زندگی اجتماعی، وجود امنیت و آرامش در جامعه می باشد. در جامعه امروزی، با توجه به پیچیدگی روابط، گمارندن همه وظایف بر عهده یک مقام و ارگان، کاری غیرممکن و بیهوده خواهد بود، بر این اساس تقسیم وظایف در جوامع امروزی از شایع ترین امور است. در جوامع امروزی تامین امنیت در جامعه بر عهده نهادی به نام نیروی انتظامی (پلیس) می باشد که در انجام این وظیفه مهم وظایف متنوعی بر عهده دارد. وجود همین تنوع وظایف و برخورد مستقیم با مردم در جامعه، حساسیت و اهمیت این نهاد را بیش از پیش آشکار می نماید. در برخی از موارد، پلیس در انجام وظایفی که برابر قوانین بر عهده دارد مجبور به استفاده از سلاح بوده که به تبع آن موجب خساراتی م یگردد که بحث از مسئولیت مدنی پیش کشیده می شود، که در این حالت با تحقق شرایط باید از عهده خساراتی که وارد گردیده، بر آید. یکی از مباحثی که در این خصوص قابل بیان و بررسی است، مسئولیت فرماندهان می باشد. دراکثر موارد در هنگام تیراندازی مامورین قبل از هر چیزی منتظر اعلام دستور آتش از سوی فرمانده می باشند سپس اقدام به تیراندازی می نمایند. در این حالت با جمع شرایط و ارکان مسئولیت مدنی، می توان فرمانده صادر کننده دستور تیراندازی را مقصر دانست و اجبار به جبران خسارات وارده کرد. اما در برخی موارد فرمانده با وجود مقصر بودن و سبب ایجاد زیان از مسئولیت مبری است. از جمله این حالات می توان به قاعده تحذیر، امر آمر قانونی و دفاع مشروع اشاره نمود.

مسئولیت مدنی، فرمانده، تیراندازی، مامور، نظریه تقصیر