شهره مجیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حقوق خصوصی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
محمدحسین کریمی - عضو هیات علمی گروه حقوق خصوصی، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران

؛ دوره ی پیش قراردادی مدت زمانی می باشد که دو طرف قرارداد در این مدت جهت منعقد نمودن قرارداد نهایی با یکدیگر ارتباط داشته و به گفتگو می پردازند، تا زمانیکه به هدف خود یعنی انعقاد قرارداد اصلی برسند یا از آن صرف نظر نمایند . حال اگر چشم پوشی از ادامه ی مذاکرات در این دوره به صورت یکطرفه و از جانب یکی از طرفین و بدون دلیل موجهی باشد، مستلزم پذیرش مخاطرات این دوره بر اساس اصل آزادی قراردادی است. بنابراین برای وی مسئولیتی جهت جبران این قبیل زیان های ایجاد می گردد. از مسئولیت مذکور تحت عنوان مسئولیت پیش قراردادی یاد می گردد. مقاله ی حاضر در خصوص دوره ی مذاکرات مقدماتی قرارداد مشارکت در ساخت می باشد و اهتمام ورزیده شده تا مسئولیت طرفین در قطع مذاکرات پیش قراردادی و زیان های قابل مطالبه ی ناشی از آن مورد بررسی قرار گیرد. نظام حقوقی ایران به صورت صریح مسئولیت پیش قراردادی و مطالبه ی خسارات ناشی از قطع این دوره را مورد اشاره قرار نداده است. با این وجود عادلانه به نظر می آید، بنا بر تحولاتی که مسئولیت مدنی شاهد آن بوده است، هیچ گونه خسارتی که به اشخاص وارد می آید؛ غیرقابل جبران نماند و شخص زیان دیده حق مطالبه ی جبران خسارت مذکور را دارا باشد.

توافقات مقدماتی، مسئولیت مدنی، فرصت از دست رفته، قرارداد مشارکت در ساخت