روش ها و ابزار های لازم جهت به مشروعیت رساندن و الزام آور نمودن قواعد نرم حقوق بشری

حقوق بشر مجموعه ای از اصول و قواعد، تمایلات و آرزوهای جوامع انسانی در حمایت و ارتقاع حقوق اساسی انسان می باشد و از اینرو منشاء اصلی حقوق بشر، حقوق فطری می باشد که با توجه به جذابیت های ذاتی نهفته در اصولی چون حق حیات، برابری، آزادی، عدم تبعیض و ... بتدریج قواعد الزام آور و ضمانت اجراهای لازم برای دفاع از حقوق بشر را شکل داده که این مجموعه شامل قطعنامه ها، کنوانسیون ها، بیانیه ها، اعلامیه ها ی حقوق بشری می شود که در کنار سازمان های حقوق بشری از جمله؛ دادگاه حقوق بشر اروپایی، شورای حقوق بشر، کمیساریای عای حقوق بشر سازمان ملل متحد، دادگاه های کیفری رسیدگی بر جنایات یوگسلاوی سابق و رواندا و تاسیس دادگاه کیفری بین المللی، امکانات مثبتی برای حمایت از حقوق بشر بوجود آمده است. اما به رغم پیشرفت های قابل توجه، هنوز چالش های بسیار جدی پیش روی برخی از موضوعات و مصادیق حقوق بشری، چه در نسل اول و نسل دوم و سوم وجود دارد که البته بیشتر این مشکلات در نسل سوم دیده می شود، بدین جهت که در نسل اول و دوم حقوق بشر، اصل حق قطعی شده ولی بحث در موارد قلمرو حق و نحوه اعمال حق وجود دارد .قسمتهایی از آن نیز به حقوق مسلم جهانی و برخی نیز به صورت قاعده آمره تبدیل شده و وارد قوانین اساسی و قوانین عادی کشورها شده اند، اما در نسل جدید حقوق بشر که مواردی همچون: حق همبستگی، حق توسعه، حق حمایت کردن و حمایت شدن، کمک های بشر دوستانه، حق بر امنیت، حق برخورداری از محیط زیست سالم، حق صلح، حق تعیین سرنوشت، حقوق اقلیت های بومی و ... را شامل می شوند در نحوه اعمال آنها ابهاماتی یافت می شوند که دلیل این ابهامات، قرار داشتن این قواعد در وضیت حقوق نرم و ( Soft Law) بوده است، بدین سبب این دسته از حقوق بشر ابزار لازم را جهت اجرایی گردیدن و الزام کشورهای ناقض به رعایت آن در دست ندارند. در این مقاله به بررسی روش ها و ابزار های لازم جهت به مشروعیت رساندن و الزام آور نمودن قواعد نرم حقوق بشری (دارای مقبولیت) پرداخته می شود.

Keywords:

حقوق بشر , قوانین نرم , حق توسعه , حق حمایت کردن , کمک های بشر دوستانه