آنوش یاوری بمی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق عمومی، واحد رفسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، رفسنجان، ایران

در اجتماعات انسانی ارزش ها و اصول مسلمی حاکم است که نهادهای اجتماعی، از جمله حقوقی، پیرامون این ارزش ها شکل میگیرند که عملا در روابط اجتماعی، چهره ی مصالح عمومی را به خود می گیرند. از دیرزمانی اندیشمندان حقوقی در تلاش بودند تا با ایجاد سازوکاری از این مفاهیم، که قوام و دوام جوامع به آن، بستگی بالایی دارد و موجد نظم عمومی است حفاظت کنند. حقوقدانان در بررسی قواعد و نهادهای حقوقی، مفهوم نظم عمومی و اخلاق حسنه را شناسایی کردند و آن را ضابطه ای، برای تحدید اراده افراد برای حفاظت از منافع عمومی و مصالح اجتماعی میدانند با وجود این حقوقدانان درمورد ماهیت مفهوم نظم عمومی اتفاق نظر ندارند و این بخاطر تکیه گاه این مفهوم است که شناخت حقیقت آن را با دشواری مواجه کرده است.در این مقاله مباحث را در دو فصل تقسیم بندی نموده ایم و نتیجه ای را که می توانیم مطرح کنیم عبارتست : از آنجا که نظم عمومی بهمجموعه نیازهای بنیادین و اساسی تعریف می گردد که برای عمل به منافع عمومی و صیانت از امنیت، آسایش و آرامش عمومی و حمایت از افراد ضروری است و عناصر سازنده نظم عمومی در نظام های حقوقی بدر امنیت عمومی و نظم عمومی قابلیت مطرح شدن را دارند.

نهادها، اخلاق حسنه، نظم عمومی، شهروندان