آیا سطح پلوئیدی و محتوای DNA در ارقام و پایه های مختلف نخل خرما Phoenix dactylifera متفاوت است

نخل خرما از جمله گیاهان تک لپه ای و دوپایه ای میباشد که در ایران به عنوان غنی ترین ژرم پلاست شناخته شده دارای تنوع 400 رقم میباشد. علیرغم وجود گیاهان پاجوشی و کشت بافتی بسیاری از ارقام مهم تجاری، با توجه به ماهیت دوپایه این گیاهان دارای انواع پایه های نر و ماده بوده که از نظر گردهافشانی و همچنین عملکرد نهایی نخل خرما حائز اهمیت میباشند. این در حالی است که تاکنون تنوع سطح پلوئیدی و مقدار DNA سلولهای گیاهی ارقام و پایه های مختلف نخل خرما مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا، این پژوهش به منظور بررسی تنوع سطح پلوئیدی و مقدار DNA جمعیت بالای سلول گیاهی ارقام ماده برحی پاجوشی و کشت بافتی و ارقام نر غنامی سبز و غنامی قرمز با استفاده از روش فلوسایتومتری صورت گرفته است. نتایج حاصل از گرافهای فلوسایتومتری نشان داد که بین سطح پلوئیدی ارقام برحی پاجوشی و کشت بافتی و همچنین ارقام نر غنامی سبز و غنامی قرمز تفاوتی وجود نداشت و دیپلوئید )2n( بودند. این در حالی است که مقدار DNA ارقام نر و ماده متفاوت بوده و ارقام ماده پاجوشی و کشت بافتی دارای مقدار محتوای DNA بالاتری نسبت به ارقام نر غنامی سبز و غنامی قرمز بودند.

Keywords:

برحی پاجوشی , برحی کشتبافتی , غنامی سبز , غنامی قرمز , فلوسایتومتری