اثر کاربرد ملاتونین بر فیزیولوژی و رشد فلفل دلمه ای تحت تنش شوری

این پژوهش به منظور بررسی اثر ملاتونین روی افزایش مقاومت فلفل دلمه ای به شوری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا0تصادفی با 3 تکرار و هر تکرار شامل 3 بوته، با اعمال تیمارهای شوری در سه سطح صفر، 100 میلی مولار و 200 میلی مولار و محلول پاشی چهار سطح ملاتونین با غلظتهای 50، 100 و 150 میکرومولار و محلول پاشی با آب مقطر به عنوان تیمار شاهد انجام شد. تیمار ملاتونین اثر معنیداری بر وزن خشکریشه نداشت اما تیمار ملاتونین 150 میکرومولار بیشتر مقدار وزن خشک را سبب شد. بیشترین وزن خشک شاخساره مربوط به محلول پاشی گیاهان شاهد با ملاتونین 50 و 100 میکرومولار و کمترین وزن خشک مربوط به گیاهان تحت تنش شوری 200 میلی مولار بوده است. در شوری 200 میلی مولار نیز با افزایش سطوح ملاتونین محتوای کلروفیل به طور معنیداری کاهش یافته است ولی در غلظت 150میکرومولار مجددا0 افزایش یافته است. نتایج نشان داد که بهطورکلی شوری منجر به کاهش صفات رویشی، پارامترهای فتوسنتزی، پروتئین و فعالیت آنزیمها گردید و فعالیت آنتی اکسیدانی کل را افزایش داد. کاربرد ملاتونین در غلظت 200 میلی مولار بیشترین مقاومت را در گیاه ایجاد نمود و سبب افزایش میزان پروتئین و بهبود فعالیت آنزیمها در گیاه فلفل دلمه ای گردید.

Keywords:

تنشهای غیرزنده , کاتالاز , پراکسیداز