بهینه سازی محیط کشت دو رقم تجاری زردآلو به وسیله ی کشت تک گره

در این پژوهش، بهینه سازی ریزازدیادی دو رقم تجاری زردآلو (شاهرودی و نصیری) و بررسی اثر محیط-های کشت مختلف به همراه تنظیم کننده های رشد گیاهی مورد بررسی قرار گرفت. ریزنمونه ها در محیط کشت QL حاوی یک میلی گرم در لیتر 0,01 ,GA3 میلی گرم در لیتر 5 ,IBA غلظت متفاوت از BAP به همراه 30 گرم در لیتر ساکارز، 5 گرم در لیتر آگار با 5,8 pH جهت بهینه سازی قرار گرفتند. طی هر واکشت درصد آلودگی و زندهمانی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد درصد زنده مانی در فصل تابستان بطور قابل ملاحظهای بالاتر از فصل پاییز و بهار بود که این موضوع رابطه ی عکس با افزایش درصد آلودگی در فصل پاییز داشت. در مرحله ی پرآوری این آزمایش، تاثیر شش محیط کشت مختلف )MS, QL, WPM, DKW, M1, M2( حاوی غلظتهای یکسان تنظیم کننده های رشدی (1mg/L GA3, 0.01 mg/L IBA( و BAP در پنج سطح صفر، 0,25، 0,5، 1 و 2 میلی گرم بر لیتر بر روی شاخصهای رشدی از جمله ارتفاع شاخه های جانبی، تعداد شاخه های جانبی و تعداد برگ 6 هفته پس از کشت ارزیابی شد. نتایج نشان داد بیشترین میزان پرآوری در بین محیطهای آزمایش در هر دو رقم برای اکثر شاخصهای رشد مربوط به محیط کشت QL میباشد. در رقم شاهرودی، بیشترین شاخه زایی (بطور میانگین 3,4 شاخه در محیط )QL و کمترین شاخه زایی در محیط DKW با میانگین 1 شاخه و همچنین بیشترین رشد طولی در ارقام شاهرودی و نصیری 7,4) و (7,1 نیز در محیط QL حاصل شد. این پژوهش بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا0 تصادفی با 6 تکرار ، دو رقم و 5 تیمار مختلف در هر تکرار به اجرا درآمد.

Keywords:

پرآوری , تنظیم کننده های رشد , زردآلو , ساقه زایی , سایتوکنین.