بررسی فنتیکی برخی توده های سریش در ایران

متعلقEremurus به گیاهان تک لپه ایها و یکی از مهم ترین جنس های خانواده Asphodelaceae می باشد. ایران با داشتن 7 گونه و 4 زیر گونه، سومین مرکز پراکنش این جنس بعد از شوروی سابق و افغانستان میباشد. بیشترین تنوع گونه های سریش در شمال شرقی ایران است. از آنجا که اولین گام در شناسایی ژنوتیپهای مختلف یک گونه، شناسایی خصوصیات ریختی آن میباشد، در پژوهش حاضر نیز، مطالعه برخی ویژگیهای ریختی ژنوتیپهای مختلف Eremurus در ایران، به عنوان طرح مقدماتی در شناسایی گونه های این جنس مورد استفاده قرار گرفت. در این تحقیق ابتدا پراکنش جغرافیایی گونه های سریش در ایران مورد بررسی قرار گرفت و سپس صفات ریخت شناسی این گونه ها شامل 8 صفت کمی و 8 صفت کیفی جهت انجام آنالیز خوشهای سلسله مراتبی در 9 استان ثبت گردید. بر این اساس تعداد 87ژنوتیپ متعلق به 6 گونه سریش شامل E. inderiensis، E. presicus، E. luteus، E. olgea، E. spectabilisو E. stenophyllus شناسایی شدند. بر اساس نتایج گروه بندی خوشه ای نمونه ها به روش وارد و بر اساس مربع فاصله اقلیدوسی در این تحقیق، نمودار خوشهای توانست با دق6ت مناسبی ژنوتیپهای موجود را در سطح گونهای از یکدیگر تفکیک نماید. به این ترتیب بر اساس داده های ریختی، ژنوتیپها را در 6 گروه متمایز گروه بندی شدند. جمعیتهای درون هر گروه از مناطق مختلف جغرافیایی بودند که بیانگر این است که هیچ ارتباطی بین الگوی کلاستر بر اساس صفات ریختی و توزیع جغرافیایی ژنوتیپها وجود نداشت.

Keywords:

آنالیزهای ریخت شناسی , تجزیه خوشه ای , تنوع ژنتیکی , Eremurus