اثر اکسین و سیتوکنین بر باززایی و ریشه زایی پایه رویشی GF677 در محیطهای کشت مختلف

در این تحقیق بهمنظور بهبود روش ریزازدیادی پایه GF677، ریزنمونه های گره بر روی محیطهای کشت MS، B5 و WPM در حاوی تنظیمکننده های رشد بنزیل آدنین، در پنج غلظت 0/25، 0/5، 1، 2 و 4 میلی گرم بر لیتر و ایندول--3 بوتیریک اسید در چهار غلظت 0، 0/1، 0/25 و 0/5 میلی گرم بر لیتر بررسی شد. آنالیز داده های صفات مختلف بر اساس مدل آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی تجزیه و تحلیل گردید و مقایسات میانگین داده ها به روش آزمون LSD در سطح احتمال %5 انجام شد. نتایج نشان داد که محیط کشت MS، همراه با 1 میلی گرم در لیتر BA و 0/5 میلی گرم در لیتر IBA با %100 باززایی، بیشترین درصد ریزنمونه های باززایی، تعداد شاخساره و بلندترین طول ساقه، مناسبترین محیطکشت در بین سایر محیطهای کشت مورد استفاده بود . جهت ریشه زایی، شاخساره ها را به محیط کشت MS جامد همراه با IBA، در چهار غلظت 0/25، 0/5 ، 1و 2 میلی گرم در لیتر و BA، در چهار غلظت 0/0، 0/1، 0/2، و 0/5 میلی گرم بر لیتر منتقل شدند. بهترین ریشه زایی در محیط کشت MS حاوی 1 میلی گرم در لیتر IBA و BA 0/5 حاصل شد.

Keywords:

تنظیم کننده های رشد , ریزازدیادی , شاخساره.