تاثیر محلول پاشی اسیدهای آمینه، بر رشد و عملکرد دو رقم ریحان (خوراکی و دارویی)

امروزه استفاده وسیع از کودهای معدنی سبب افزایش نگرانی در مورد سلامت انسان گردیده است، همچنین مخاطرات زیست محیطی و نگرانی زیاد در خصوص پایداری سیستمهای موجود کشاورزی موجب افزایش تمایل به استفاده از ترکیبات طبیعی (شامل اسیدهای آمینه) برای تنظیم رشد و بیوسنتز گیاه شده است. با توجه به موارد مطرح شده و اهمیت گیاه ریحان پژوهش حاضر به صورت یک آزمایش فاکتوریل، بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار، 3 نوع آمینو اسید تجاری (آمینوفول، نوتری گرین، ویت ارگ) در سطح 3 در هزار لیتر و دو نوع بذر (خوراکی و دارویی) گیاه ریحان پایه ریزی و اجرا شد. بر اساس نتایج بدست آمده، اثر متقابل نوع بذر و محلول پاشی اسیدهای آمینه بر طول ساقه، وزن تر و خشک برگ اثر معنی داری )P≤0/05( داشتند، به طوری که بیشترین میزان طول ساقه (48/85 cm) در تیمار نوتری گرین 3در هزار و بیشترین وزن تر و خشک برگ به ترتیب 27/51 و 18/26 گرم در تیمار نوتری گرین 3 درهزار بذور خوراکی مشاهده شد. همچنین تعداد برگ تحت تاثیر کاربرد تنها اسیدهای آمینه (ویت ارگ 3درهزار) به میزان 265 عدد در بیشترین حالت قرار گرفت. میزان کلروفیل و فنول کل نیز تحت تاثیر اسیدهای آمینه و نوع بذر در بیشترین میزان توسط محلول پاشی با آمینوفول و بذور خوراکی و در کمترین مقدار با محلول پاشی نوتری گرین و بذور دارویی بودند. بنابریان میتوان اینگونه نتیجه گرفت که کاربرد اسیدهای آمینه نسبت تاثیر قابل توجهی بر گیاه میگذارند. بنابراین محلول پاشی برگی اسیدهای آمینه در زمان تولید سبزیجات و سایر گیاهان باغی قابل توصیه است.

Keywords:

نوتری گرین , گلخانه , تغذیه , ویت ارگ