بهبود تحمل به تنش کم آبی گوجه فرنگی با استفاده از روش لاین تستر

این آزمایش به منظور ارزیابی ژنوتیپهای ژنوتیپ های گوجه فرنگی مورد استفاده شامل لاین های ( Kingstone ,Peto early، (Bitstoik وتسترهای LA1607، LA2656، LA2080 و LA1579 بود که به روش لاین×تستر تلاقی داده شدند. بر اساس معنیدار بودن میانگین مربعات لاین×تستر برای عملکرد و اجزای آن در شرایط تنش و بدون تنش واریانس غیر افزایشی (غالبیت) معنیدار و برای اکثر صفات بزرگتر از واریانس افزایشی بود همچنین نسبت واریانس افزایشی به غیر افزایشی برای صفات مذکور نشان داد که اثرات غیر افزایشی ژن توارث این صفات را کنترل میکنند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس داده ها، اثر تلاقیها، تسترها، لاین×تستر و میانگین مربعات والدین در مقابل تلاقی در شرایط تنش و بدون تنش برای تمامی صفات معنیدار بود که نشان دهنده تفاوت معنیدارGCA والدین و SCA هیبریدها بود. برای عملکرد کل تستر T2 در شرایط بدون تنش و تنش ملایم و T1 در تنش شدید بهترین ترکیب پذیر عمومی (GCA ) بودند. لاین L1 ترکیب پذیری عمومی معنیدار و مثبت برای عملکرد بالقوه، عملکرد کل و تعداد کل میوه در شرایط تنش و بدون تنش آبی داشت.لاین L3 و تستر T4 در شرایط تنش و بدون تنش بیشترین میزان GCA را برای آنزیم آسکوربات پراکسیداز و پراکسیداز نشان دادند. بر اساس معنی دار بودن میانگین مربعات لاین×تستر برای عملکرد و اجزای آن در شرایط تنش و بدون تنش واریانس غیر افزایشی (غالبیت) معنیدار و برای اکثر صفات بزرگتر از واریانس افزایشی بود همچنین نسبت واریانس افزایشی به غیر افزایشی برای صفات مذکور نشان داد که اثرات غیر افزایشی ژن توارث این صفات را کنترل میکنند.

Keywords:

تنش خشکی , قابلیت ترکیب پذیری , گوجه فرنگی , لاین تستر