تاثیر همزیستی با قارچ میکوریزا (Glomus mosseae) و ورمی کمپوست بر واکنشهای مورفوفیزیولوژیکی گل باغچه ای آهار )Zinnia elegance ‘Dreamland Red’( تحت رژیمهای مختلف آبیاری

بارندگیهای بسیار کم دهه اخیر و نیز مصرف بیش ازحد نهاده های شیمیایی و در نتیجه کاهش میزان حاصلخیزی خاکها مهمترین مشکلات پیشروی تولیدات کشاورزی از جمله فضای سبز شهری میباشند. در شرایط کم آبیاری کاهش چشمگیری در پارامترهای رشد و نموی، عملکرد و کیفیت محصولات باغبانی اتفاق میافتد. استراتژی تلقیح بسترهای کاشت با قارچهای میکوریزا بعنوان کودهای زیستی و همزیستهای دوستدار محیط زیست و ورمی کمپوست به عنوان کود آلی بیولوژیک یکی از بهترین راهکارهای بهبود شرایط رشد و نموی و کیفیت محصولات تولیدی در چنین شرایطی میباشند. در همین راستا آزمایشی به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری 100) و 70، 40 درصد ظرفیت زراعی) و سطوح مختلف آغشته سازی بستر کشت با قارچ Glomus mosseae و سطوح مختلف ورمی کمپوست 5) و 2/5، 0 درصد وزنی خاک) بر روی برخی از شاخصهای مورفوفیزیولوژیکی گل باغچهای آهار به عنوان یکی از گیاهان زینتی پرکاربرد در فضای سبز شهری در قالب آزمایشات فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل سطوح آبیاری، قارچ میکوریزا و ورمی کمپوست بر میزان قطر گل در سطح احتمال پنج درصد و ماندگاری گل، فلاونوئید گلبرگ و رادیکال آزاد در سطح احتمال یک درصد معنیدار گردیده است. بر اساس نتایج این تحقیق استفاده از کودهای زیستی و آلی در پرورش گیاهان زینتی باغچه ای بویژه در شرایط کمآبی و در راستای بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک و حفظ کیفیت گل تولیدی توصیه میگردد.

Keywords:

تنشهای غیر زیستی , رادیکال آزاد , فلاونوئید گلبرگ , ماندگاری گل.