تنوع ژنتیکی گیاه داروئی Vitex براساس مارکر مولکولی ISSR

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 296

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BAGHBANI11_434

تاریخ نمایه سازی: 20 مهر 1398

Abstract:

گیاه Vitex از مهمترین گیاهان دارویی است که در جامعه دارویی جایگاه والایی به دست آورده است. تنوع بالایی بین این نمونه ها گیاه وجود دارد، تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای موردمطالعه با استفاده از 13 آغازگر ISSR موردبررسی قرار گرفت. آغازگرهای ISSR درمجموع توانستند 74 باند تولید کنند که از این تعداد، 4 باند یک شکل مشاهده شد و سایر باندها چند شکل بودند. میانگین درصد چندشکلی در بین ژنوتیپ های موردبررسی برابر 95/04 درصد بود که درصد چندشکلی برای آغازگرهای 80) UBC824 درصد)، 83/33) IS14 درصد)، 83/33) UBC851 درصد) و 88/89) IS11 درصد) و برای سایر آغازگرها میزان چندشکلی برابر 100 درصد بود. درمجموع بر اساس کلیه شاخصها، مناسبترین آغازگرها برای بررسی تنوع ژنتیکی گیاه پنجانگشت، آغازگرهای IS16، IS5 و UBC807 تعیین گردید. فاصله ژنتیکی ژنوتیپ های موردبررسی با استفاده از ضریب دایس از 195 درصد تا 593 درصد متغیر بود. بیشترین فاصله در بین ژنوتیپ ها در محدوده 64 درصد و کمترین فاصله در 24 درصد میباشد. نتایج حاصل از دندرو گرام تجزیه خوشه ای به روش UPGMA بر اساس ضریب فاصله دایس برای ژنوتیپ ها نشان داد که ژنوتیپ ها در 3 گروه قرار گرفتند. بر اساس مختصات اول و دوم دیاگرام پراکنشی ژنوتیپ ها رسم گردید که این دیاگرام با نتایج تجزیه خوشه ای کاملا0 مطابقت داشت و ژنوتیپ ها به سه گروه تقسیم شدند. همچنین نتایج حاصل از گروه بندیها، با استفاده از تجزیه واریانس مولکولی تایید گردید.

Authors

عبدالجبار سعیدیانی

کارشناسی ارشد رشته ژنتیک، دانشگاه پیام نور همدان

زهرا بقایی فر

استاد یار گروه زیست شناسی- دانشکده علوم پایه دانشگاه پیام نور تهران ایران، دانشگاه پیام نور تهران ایران

محسن فرشادفر

دانشیار گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور