علی پورخالوئی - استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه ولی عصرعج رفسنجان، رفسنجان
مرتضی خوشخوی - استاد بخش علوم باغبانی، دانشگاه شیراز، شیراز

گل مریم یکی از گیاهان زینتی مهم میباشد که ایجاد رنگهای نوین در گل آن از راه مهندسی ژنتیک مورد توجه میباشد. پس از انتقال ژن، رویان زایی بدنی غیرمستقیم یکی از روشهای مهم برای باززایی درون شیشه ای گیاهان دستکاری ژنتیکی شده میباشد. در این پژوهش، دمگلهای گل مریم برای انگیزش پینه های رویانزا روی محیط کشت موراشیگی و اسکوگ (1962) با تنظیم کننده های رشد گیاهی مختلف، بسته به مرحله رشد و هدف، کشت شدند. پس از گذشت 35 روز از آغاز کشت، پینه زایی در محلهای برش خورده ریزنمونه ها آغاز شد. بالاترین درصد پینه زایی (100%) و باکیفیتترین پینه ها (براساس بافت و رنگ) در ترکیب هورمونی 0/5 میلی گرم در لیتر توفوردی و 0/5 میلی گرم در لیتر نفتالن استیک اسید به دست آمد. پینه های انگیخته شده، پس از زیرکشت روی محیط کشت دارای 1 میلی گرم در لیتر توفوردی و 1 میلی گرم در لیتر بنزیلآدنین، بیشترین پرآوری (رشد 5 برابری) را داشتند. در نهایت، پینه هایی که تیمار 1 میلی گرم در لیتر ابسایزیکاسید و 45 گرم در لیتر مالتوز را دریافت داشتند، بیشینه شمار رویانهای بدنی دوقطبی (81) را در هر پتریدیش باززایی نمودند. براساس یافته های این پژوهش، کاربرد توفوردی و ابسایزیک اسید در کنار مالتوز به عنوان یک منبع کربنی مناسب برای تولید رویانهای بدنی دو قطبی گل مریم توصیه میشود.

ابسایزیک اسید، توفوردی، کشت بافت، مالتوز.