اثر تعدیل کنندگی بنزیل آدنین در بهبود مقاومت به تنش خشکی در چمانواش بلند

فضای سبز یکی از اساسی ترین عوامل پایداری حیات طبیعی در زندگی شهر نشینی بوده و چمنها به عنوان مهمترین گیاهان پوششی در فضایسبز کاربرد دارند. اگر مقدار آب در گیاه ناکافی باشد، گیاه مرحله کم آبی را تجربه نموده که به اصطلاح به آن تنش خشکی میگویند.اثرات متقابل بین گیاه و محیط بستگی به شدت و مدت زمان دوره کم آبی و نیز مرحله نمو گیاه و پارامترهای مورفولوژیکی و آناتومیکی گیاه دارد.هدف از انجام این پژوهش،بررسی اثر تعدیلکنندگی سایتوکنین ( بنزیلآدنین ) در بهبود مقاومت به تنش خشکی در چمانواشبلند بود. آزمایش بهصورت طرح کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت که شامل تیمارهای آبیاری در چهار سطح %100)، %75،%50 و %25 ظرفیت زراعی مزرعه) بود که علاوه بر تیمارهای ذکر شده گلدانهایی با تیمار آبیاری مشابه همراه با محلول پاشی سایتوکنین نیز وجود داشتند. نتایج نشان دادبیشترین مقدارکلروفیل مربوط به برگ فستوکایبلند در گیاهان رشدیافته در تیمار %100 ظرفیت مزرعه و کمترین مقدارکلروفیل مربوط به تیمار تنش % 25 ظرفیت مزرعه بود.محلول پاشی سایتوکنین، تنش %25 ظرفیت مزرعه را به شدت تعدیل نمود و منجربه بازگشت مشهود برگها به حالت عادی رشد شد. همچنین بیشترین و کمترین میزان محتوای نسبی آب برگ مربوط به تیمار آبیاری %100 و %25 است. لازم به ذکر است محتوای آب برگ در %25 ظرفیتمزرعه در گیاهان تحت تیمار سایتوکنین بیشتر از همان گیاهان فاقد تیمار سایتوکنین بود

Keywords:

ظرفیت زراعی , فستوکایبلند , کلروفیل , کم آبی , محلول پاشی.