تاثیر اسانس آنیسون بر خصوصیات بیوشیمیایی و عمر انبارمانی رقم تجاری توت فرنگی

میوه توت فرنگی پس از برداشت، به سرعت دچار فساد شده و در برخی موارد به دلیل مدت زمان انتقال و بازاریابی، با کیفیت مناسب به دست مصرف کنندگان نمیرسد. بنابراین استفاده از ترکیبات طبیعی جهت افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت آن ضروری به نظر میرسد. حساسیت میوه های توت فرنگی به صدمه های سرما یکی از مهمترین عواملی است که انبارداری آنها را در دمای پایین برای مدت طولانی محدود میکند. تیمارهایی همچون اسانسها با خاصیت آنتی اکسیدانی عمر انباری را در میوه ها بالا می برد. در پژوهش حاضر به بررسی اثرات غوطه وری اسانس آنیسون روی کیفت و افزایش ماندگاری میوه توت فرنگی رقم آلبیون پرداخته شده است. میوه های توت فرنگی با اسانس صفر (شاهد)، 250، 500، 750 میلی مولار تیمار شدند و در دمای 5±1 با رطوبت نسبی 85 درصد برای مدت 30 روز ذخیره شدند. پارامترهایی مانند مواد جامد محلول، ترکیبات فنلی، ظرفیت آنتی اکسیدانی (DPPH) و آنتوسیانین بررسی شدند. نتایج نشان دادند میزان ترکیبات فنلی، مواد جامد محلول و ظرفیت آنتی اکسیدانی در میوه های تیمار شده با 500 میلی مولار، بیشتر از شاهد بود.

Keywords:

اسانس , انبارمانی , آنتوسانین , پوسیدگی , کیفیت میوه