بررسی کارآیی پیش تیمار آب گرم بر قابلیت انبارمانی میوه انار در دمای سرد با استفاده ازشاخصهای وقوع آسیب اکسیداتیو و تغییر در ویژگی های فیزیکوشیمیایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات و مکانیزمهای پیش تیمار آب گرم بر حفظ ویژگیهای کمی و کیفی میوه انار رقم رباب نیریز& در شرایط انبارداری سرد بود. غوطه وری در آب 45 درجه سلسیوس به مدت 4 دقیقه به عنوان پیش تیمار گرمایی و غوطه وری در آب مقطر 25 درجه سلسیوس به مدت 4 دقیقه به عنوان شاهد در نظر گرفته شد.پس از 30 ،60 و 90 روز انبارداری در دمای 5/0 2 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5 90 در صد، در صد کاهش وزن و شاخص صدمه سرمازدگی ارزیابی شد. افزون بر این، محتوای مالوندی آلدهاید و شدت فعالیت آنزیم های سوپراکسید دسموتاز ( SOD ،(کاتالاز (CAT ،(گایاکول پراکسیداز ( GPX (و آسکوربات پراکسیداز ( APX (هم در ابتدا (روز اعمال پیش تیمار) و هم در زمانهای مذکور در طول دوره انبارداری اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد پس از 30روز انبارداری سرد، تفاوت معنی داری بین میوه های تیمار شده و شاهد وجود ندا شت. اما با تمدید مدت انبارداری و تا انتهای آن، میوه های تیمار شده به صورت معنی داری درصد کاهش وزن، شاخص صدمه سرمازدگی و محتوای مالوندی آلدهاید کمتر، و سطح فعالیت آنتی اکسیدانی آنزیمی بیش تری نسبت به میوه های شاهد داشتند. تیمار میوه ها از طریق حفظ بهتر سطح فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و در نتیجه کاهش محتوای مالون دی آلدهاید پوست میوه ها، سبب حفظ یکپارچگی و ساختار غشاء های سلولی بافت پو ست و کاهش صدمه سرمازدگی و میزان آب از دست دهی میوه های انباری انار شد. افزون بر این، مشخص شد آنزیم GPX نقشی در فرآیند قهوه ای شدن بافت میوه انار در دمای سرد نداشت.

Keywords:

آنزیمهای آنتی اکسیدان , رباب نیریز , صدمه سرمازدگی , کاهش وزن , مالون دی آلدهاید.