رقیه طالبی حبشی - دانشجوی دکتری،گروه علوم باغبانی و زراعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران- ایران
شهین زمردی - عضو هیات علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، ارومیه
علیرضا طلایی - عضو هیات علمی گروه علوم باغبانی دانشگاه تهران
سپیده کلاته جاری - عضو هیات علمی گروه باغبانی و زراعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران- ایران

مغز گردو ( (Juglans regia L حاوی حدود50-60 درصد روغن با اسیدهای چرب اولئیک، لینولئیک و لینولنیک می باشد. متداول ترین نشانگر تندی اکسیداسیونی در آجیلها، عدد پراکسید می باشد. در این پژوهش تاثیر پوشش خوراکی و روشهای مختلف بسته بندی بر میزان پراکسید مغز گردو در طول 120 روز نگهداری در دمای 4 C مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد؛ تیمارها شامل : C (نمونه کنترل، بدون پوشش)، K (نمونه پوشش داده شده با کیتوزان % 1 بدون اسانس) و K500 و K1000 به ترتیب تیمار پوشش داده شده با کیتوزان % 1 حاوی 500 و 1000 میکرو لیتر بر لیتر اسانس آویشن و M، PP و A به ترتیب روش بسته بندی فله، بسته بندی در کیسه های پلی پروپیلنی و بسته بندی فعال با استفاده از ساشه های حاوی اسید آسکوربیک و بیکربنات سدیم و پودر آهن بود. نتایج نشان داد که تیمارهای K500 ,K1000 به همراه بسته بندی فعال، کمترین عدد پراکسید را داشتند. لذا جهت جلوگیری از اکسیداسیون مغز گردو در طول نگهداری تیمار K500 با بسته بندی فعال پیشنهاد می شود.

آویشن، بسته بندی، پوشش دهی، رنسیدیتی، مغزگردو