تاثیر تلقیح باکتری حل کننده فسفات بومی بر فراوانی باکتری و میزان فسفر محلول در شرایط آزمایشگاهی و میدانی (مورد مطالعه: جنگل بلوط یاسوج)

ناحیه رویشی زاگرس به علت موقعیت و وسعت تنوع زیستی آن دارای اهمیت زیادی است. امروزه به دلیل بهره برداری غیرمجازف تخریب و تغییرات اقلیمی از نظر پوشش گیاهی و خاک در حال فقیز شدن است. از طرف دیگر عنصر فسفر به عنوان پرمصرف ترین عنصر غذایی بعد از نیتروژن در گیاهان بسیار اهمیت دارد. به طوری که کمبود آن موجب کاهش زیانبار رشد گیاه می شود. یکی از راه های موثر در افزایش قابلیت جذب فسفر خاک های قلیایی، استفاده از ریزجانداران حل کننده فسفر هستند که قادرند شکل های نامحلول فسفر خاک را به شکل های محلول و قابل دسترس گیاه تبدیل کنند. در این مطالعه اثر باکتری های حل کننده فسفات خاک در م وقعیت مختلف جنگلی (زیر و خارج تاج پوشش درخت بلوط* بر میزان فسفر محلول خاک با استفاده از طرح کاملا تصادفی و در قالب آزمایش فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که باکتری مورد نظر توانایی حل فسفات را در هر دو شرایط آزمایشگاهی و عرصه دارد. به طوریکه مایه زنی دانهال های بلوط پس از شش ماه موجب افزایش فراوانی باکتری حل کننده فسفات و فسفر محلول خاک گردید. سایه انداز درختان تاثیر معنی داری بر جمعیت باکتری های حل کننده فسفات و میزان فسفر محلول خاک نداشت، همچنین برهمکنش معنی داری بین اثر سایه انداز درختان و باکتری تلقیح شده مشاهده نشد، در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از این باکتری می تواند به افزایش حاصلخیزی خاک و در نتیجه بهبود شرایط تغذیه ای گیاهان کمک نماید.

Keywords:

احیای جنگل , باکتری حل کننده فسفات , بلوط , تاج پوشش , کودهای زیستی