بررسی غلظت فلز سرب در عضله میگوی سفید Metapenaeus affinis در مصب رودخانه اروند

فلزات سنگین از جمله آلاینده هایی هستند که به وفور در اثر فعالیت های انسانی به محیط زیست دریا وارد می شوند. این آلاینده ها قابلیت تخریب زیستی نداشته و ممکن است ضمن ورود به بدن آبزیان در بافت های مختلف آنها تجمع نماید. در این تحقیق میزان غلظت فلز سرب در بافت های عضله ی میگوی سفید (Metapanaeus affinis) در مصب رودخانه اروند اندازه گیری شد. به این منظور نمونه های میگو از دو منطقه در قسمت انتهایی رودخانه ی اروند تا دهانه ی خلیج فارس به صورت ترال کشی در دو فصل سرد (زمستان) و گرم (تابستان) نمونه برداری شد. نمونه ها پس از آماده سازی و خشک شدن هضم اسیدی شدند. غلظت فلز سرب در نمونه های عضله با استفاده از روش جذب اتمی اندازه گیری شد. بر اساس یافته ها، میانگین غلظت سرب در منطقه یک (ابتدای مصب) در دو فصل گرم (0/26 میلی گرم بر کیلوگرم) و سرد (2/96 میلی گرم بر کیلوگرم) بیشتر از منطقه ی دو (انتهای مصب) در همان دو فصل (به ترتیب 2/75 و 2/45 میلی گرم بر کیلوگرم) محاسبه شد. میانگین کلی غلظت سرب در مطالعه حاضر 2/1 میلی گرم بر کیلوگرم بود که در مقایسه با استانداردهای ملی و بین المللی بجز از استاندارد سازمان غذا و داروی امریکا پایین تر است.

Keywords:

میگوی سفید , استانداردهای جهانی , فرودخانه اروند , فلزات سنگین