محبوبه حشمتی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه بیرجند
مهدی امیرآبادی زاده - استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند
مصطفی یعقوب زاده - استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند
یوسف رمضانی - استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بیرجند

با افزایش فعالیتهای صنعتی بشر و بالا رفتن میزان غلظت گازهای گلخانه ای در جو، اقلیم جهانی دچار دگرگونی شده که میتواند سبب تغییر در پارامترهای هواشناسی شامل بارش، دمای حداقل و حداکثر شود. با توجه به اهمیت پارامترهای مذکور در این مطالعه، میانگین تغییرات این عوامل برای سالهای 2049-2020 نسبت به دوره ی پایه1989-2005 در سه ایستگاه سینوپتیک مشهد، تربتحیدریه و سرخس با مدل اقلیمی CanESM2 و تحت سناریوهای انتشار RCP2.6 و RCP8.5 با استفاده از نرم افزار SDSM اقدام به ریزمقیاس نمایی و پیشبینی داده ها مربوطه گردید . روش ریز مقیاس نمایی SDSM دارای نتایج قابل قبولی در کالیبراسیون و اعتبارسنجی پارامترهای اقلیمی مورد بررسی در دوره پایه ارائه نمود. نتایج حاکی از افزایش در پارامترهای اقلیمی بارش و حداکثر درجه حرارت روزانه در افق های آینده نسبت به دوره پایه می باشد.نتایج بررسی ماهیانه نیز نشان داد که در فصل تابستان (ماه های ژوئن تا آگوست و حتی سپتامبر) افزایش در میزان حداقل و حداکثر درجه حرارت اتفاق خواهد افتاد که این نتیجه با پیش بینی ارائه شده توسط IPCC همخوانی دارد.

ریزمقیاس نمایی، پنجمین سناریوهای انتشار ،مدل اقلیمی کانادا، SDSM