بررسی تاثیر هندسه گرفتگی و درصد هماتوکریت خون بر روی تغییر پارامترهای همودینامیکی خون در شریان کرونری حاوی گرفتگی

در این مقاله به منظور بررسی تاثیر هندسه گرفتگی و درصد هماتوکریت خون بر روی تغییر پارامترهای همودینامیکی خون به شبیه سازی عددی جریان غیردائم وغیرنیوتنی خون در شریان کرونری حاوی گرفتگی متقارن با در نظر گرفتن اثر متقابل سیال و جامد پرداخته شده است. برای مدلسازی رفتار غیرنیوتنی خون از مدل کارو با در نظر گرفتن 3 درصد متفاوت هماتوکریت 25٪، ٪45 و 65٪ و برای دیواره شریان از مدل الاستیک خطی با در نظر گرفتن جابجایی های بزرگ استفاده شده است. به منظور بررسی تاثیر هندسه گرفتگی بر روی تغییر میدان جریان نیز از سه هندسه ی متفاوت گرفتگی استفاده شده است. نتایج نشان میدهند که شیب ملایم در ناحیه دیستال گرفتگی موجب کاهش طول ناحیه جریان برگشتی و افزایش مقادیر شاخص برش نوسانی در این ناحیه می شود. در حالیکه افزایش شیب گرفتگی در ناحیه دیستال موجب افزایش طول ناحیه جریان برگشتی و افزایش مقادیر شاخص برش نوسانی در ناحیه بزرگتر و در فاصله دورتری از گرفتگی می شود. همچنین نتایج نشان می دهند که افزایش شیب گرفتگی در ناحیه پروکسیمال موجب افزایش متوسط زمانی تنش برشی در ناحیه قله گرفتگی می شود. افزایش درصد هماتوکریت نیز موجب کاهش طول ناحیه ی جریان برگشتی و طول ناحیه ی تنش برشی نوسانی در پشت گرفتگی می شود