حسن سجادی - ایران، کرمان، دانشگاه شهید باهنر، دانشکده فنی و مهندسی، دانشجو دکتری، آمریکا، پاسدم،دانشگاه کلارکسون، استاد،
مازیار سلمانزاده - ایران، کرمان، دانشگاه شهید باهنر، دانشکده فنی و مهندسی، استادیار،
گودرز احمدی - آمریکا، پاسدم،دانشگاه کلارکسون، استاد،
سعید جعفری - ایران، کرمان، دانشگاه شهید باهنر، دانشکده فنی و مهندسی استادیار

در این مقاله جریان مغشوش، ته نشینی و انتقال ذرات داخل اتاق با استفاده از روش شبکه بولتزمن بر پایه مدل ادی های بزرگ (LES) مورد بررسی قرار گرفته است. برای مدل کردن ادی های کوچک از مدل بهبودیافته اسماگورنسکی (SISM) استفاده شد. برای بررسی حرکت و ته نشینی ذرات داخل اتاق، ذرات با قطرهای مختلف از 10 نانومتر تا 10 میکرومتر در نظر گرفته شد. تعداد 144 ذره در هر بازه زمانی 0 / 05 ثانیه به داخل اتاق تزریق شد و بعد از گذشت 30 ثانیه تزریق ذره متوقف گردید، در مجموع 86400 ذره وارد اتاق شد. نتایج بدست آمده نشان دادند که روش عددی مورد استفاده همخوانی خوبی با روش های عددی و آزمایشگاهی گذشته دارد. با توجه به نتایج بدست آمده با گذشت زمان تعداد ذرات باقی مانده در اتاق کاهش می یابد و ذرات بیشتری از اتاق خارج می شوند. تعداد ذرات ته نشین شده بر روی دیواره های مختلف اتاق بر حسب زمان محاسبه گردید و مشاهده شد که تعداد ذرات ته نشین شده به مرور زمان افزایش می یابد. پخش ذرات کوچک داخل اتاق بهتر از ذرات بزرگ انجام می شود ولی ته نشینی ذرات با سایز بزرگتر بیشتر می باشد. تراکم ذرات داخل اتاق بر حسب زمان نشان داده شد. لحظه شروع تزریق ذرات به داخل اتاق، تراکم آنها در ناحیه ورودی بیشتر می باشد و به مرور زمان تراکم در این ناحیه کاهش و در نواحی دور از ورودی جریان افزایش می یابد

جریان مغشوش، روش شبکه بولتزمن، مدل ادی های بزرگ، مدل بهبود یافته اسماگورنسکی، ته نشینی و انتقال ذرات