جداسازی ارتعاشات سیستم تعلیق خودرو با استفاده از میراگر مغناطیسی

امروزه کاهش ارتعاشات وارده به خودرو از جانب نوسانات جاده به سیستم تعلیق، یکی از مهم ترین اهداف شرکت های خودروسازی است. معمولا سیستم تعلیق بر اساس نوع کاربری خودرو و مشخصات ثابت، طراحی می شود. بدیهی است که با فاصله گرفتن از نقاط طراحی و با اعمال ورودی های مختلف، عملکرد آن از حالت بهینه خارج می شود. تعلیق های نیمه فعال با تغییر خواص خود، این امکان را به وجود می آورند تا با اعمال یک کنترل مناسب، نقاط طراحی شناوری به وجود آیند و سیستم تعلیق همواره در شرایط بهینه باشد. مسئله مورد بررسی در این پژوهش، کاهش ارتعاشات وارده به سرنشین خودرو به وسیله میراگر مغناطیسی از طرف ناهمواری های جاده میباشد. از فرضیات مورد استفاده در این پژوهش، شبیه سازی مدل دو درجه آزادی 4 سیستم تعلیق خودرو و استخراج مدل ریاضی برای میراگر مغناطیسی مورد نظر می باشد. ورودی سیستم به صورت دو ناهمواری می باشد که حکم سرعت گیر جاده را برای سیستم تعلیق خودرو دارد. روند حل مسئله بدین صورت است که مدل سیستم تعلیق و مدل میراگر مغناطیسی در نرم افزار متلب شبیه سازی شده و با اعمال ورودی مشخص به سیستم و به کارگیری روش کنترلی مناسب در دو حالت کنترلر فعال و غیرفعال، نتایج ارتعاشات وارده به سرنشین به دست آمده است. هم چنین آزمایش تجربی بر روی سیستم تعلیق مدل 4 خودرو نیز انجام شد و نتایج به دست آمده از این روش با نتایج روش های شبیه سازی شده، مقایسه گردیدنتایج به دست آمده حاکی از آن است که شدت ارتعاشات وارده به سرنشین در حالت کنترل شده نسبت به حالت کنترل نشده به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است

Keywords:

سیستم تعلیق , میرا کننده مغناطیسی , کنترل فعال , آزمون تجربی