بررسی تعامل جدایه-ژنوتیپ بین Erysiphe betae و چغندرقند در شرایط گلخانه

بیماری زایی چهار جدایه از قارچ  Erysiphe betae از چهار منطقه جغرافیایی کشور  بر روی پنج ژنوتیپ چغندرقند با سطوح مختلف مقاومت یا حساسیت نسبت به بیماری مورد بررسی قرار گرفت. کنیدیوم جدایه های مختلف بر روی گیاهان هشت هفته ای در شرایط گلخانه مایه زنی شد. تخمین آلودگی سطح برگ و همچنین  تخمین کنیدیوم های تولید شده در واحد سطح برگ، سه هفته بعد از مایه زنی انجام شد. نتایج نشان داد که بین جدایه های مختلف از نظر توان بیماری زایی تفاوت معنی داری وجود ندارد. این در حالی بود که بین ژنوتیپ های مختلف از نظر میزان حساسیت به بیماری تفاوت معنی داری وجود داشت. ژنوتیپ 7233 در تمام موارد بیشترین حساسیت نسبت به بیماری را نشان داد و ژنوتیپ های 10417 و 14442 علایم مقاومت نسبی به بیماری را نشان دادند. ژنوتیپLeaf Beet   که در کشور آلمان در آزمایش های مزرعه ای علایم مقاومت نسبت به بیماری را نشان داده بود در این تحقیق علایم حساسیت نسبت به بیماری را نشان داد. در مجموع، نتایج این تحقیق نشان داد که جدایه های مختلف قارچ از مناطق مختلف کشور از نظر توان بیماری زایی یکسان هستند. هم چنین روش های گلخانه ای می تواند به خوبی برای تفکیک ژنوتیپ های حساس و مقاوم نسبت به بیماری سفیدک پودری مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

بیماری , چغندرقند , حساسیت , ژنوتیپ , سفیدک پودری , قارچ , مقاومت