بررسی اثر نسبت و زمان مصرف ازت پایه بر عملکرد چغندرقند

به منظور تعیین زمان مناسب مصرف کود ازت و نحوه توزیع آن (نسبت بین ازت پایه و سرک) در مزرعه چغندرقند، آزمایشی در سال 1373 در مزرعه تحقیقاتی موسسه چغندرقند (کمال آباد) به اجرا درآمد. طرح آماری به صورت کرتهای خرد شده با سه تکرار بود که کرتهای اصلی به نسبت ازت پایه به کل ازت مصرفی در چهار سطح (صفر، 25% ، 50% و 70%) و کرتهای فرعی به زمان مصرف ازت پایه در سطح سطح (همزمان با کاشت، مرحله 2 تا 4 برگی و مرحله 8 تا 10 برگی) اختصاص داده شد. میزان کل کود ازت برای تمام تیمارها یکسان و به میزان 138 کیلوگرم ازت خالص در هکتار در نظر گرفته شد که از منبع اوره با 46% ازت خالص تامین گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان می دهد که بین مراحل مختلف مصرف ازت پایه از لحاظ تاثیر بر عملکرد ریشه، اختلاف معنی داری وجود دارد، در این میان مصرف ازت در مرحله 2 تا 4 برگی بالاترین عملکرد ریشه را تولید نمود. نسبتهای مختلف ازت پایه به کل ازت مصرفی و اثرات متقابل سطوح عامل اصلی و فرعی بر روی عملکرد ریشه نیز اختلاف معنی داری را نشان دادند. اثرات متقابل عوامل اصلی و فرعی بر درصد قند ریشه از نظر آماری معنی دار تشخیص داده شد. هرچند تاثیر تیمارهای مورد بررسی در این آزمایش بر روی عملکرد قند قابل استحصال معنی دار نبود، ولی اثرات متقابل دو تیمار (نسبت و زمان مصرف کود ازته پایه) عملکرد قند را بطور معنی داری تحت تاثیر قرار داد. حداکثر عملکرد شکر سفید در واحد سطح زمانی حاصل شد که تمام کود ازته در یک مرحله و بیست روز پس از کاشت مصرف گردید.

Keywords:

ازت پایه , عملکرد , چغندرقند