زهرا زارع - دانشجوی مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی قم
زهرا عسگریان - استادیار فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی قم
اعظم مصلحی - استادیار فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی قم

سابقه و هدف : بیماری استئاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH) یکی از بیماری های مزمن کبدی بوده و صورت تجمع زیاد چربی (استئاتوز) و التهاب در هپاتوسیت ظاهر شده وتوسط آسیب سلولی، اینفیلتراسیون سلولی آماسی و بالونی شدن هپاتیت شناخته می شود .علل ایجاد کننده ی آن چاقی، مقاومت به انسولین، هایپرتانسیون و هایپرلپیدمیا می باشد. بعدها میتواند به فیبروز، سیروز و کارسینومای هپاتوسلولار (HCC) تبدیل گردد انتظار می رود که در آینده NASH جایگزین ویروس هپاتیت C به عنوان عامل اصلی بیماری کبد مرحله انتهایی که نیازمند پیوند کبد در 5 تا 15 سال بعد از آن است، گردد .آلانتوئین مشتق هتروسایکلیک پورین است که به طور گسترده ای به خاطر ویژگی های ترمیم کنندگی بافت مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعات گذشته اثرات ضدفشارخونی ، ضدالتهابی و آنتی سپتیک آلانتوئین را گزارش نموده اند اما تاکنون اثر آلانتوئین روی بیماریهای کبدی مطالعه نشده است. لذا هدف از این تحقیق، بررسی اثر محافظتی آلانتوئین روی آپوپتوز و التهاب کبدی در مدل القاء شده (non-alcolic steatohepatitis (nash در موشهای سوری نر است. مواد و روش ها : 32 موش سوری نر نژاد C57/BL6 با محدوده وزنی 25 گرم از انیستیتو پاستور ایران تهیه شدند. و در شرایط آزمایشگاهی مناسب با درجه حرارت 22 درجه سانتی گراد، سیکل نوری 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و رطوبت نسبی 40 تا % 60 نگهداری شدند. در طول مدت آزمایش، حیوانات همواره به آب و غذای کافی دسترسی داشتند. پس از توزین اولیه این موش ها در چهار گروه کنترل (رژیم غذایی طبیعی)، گروه استفاده کننده از رژیم غذایی طبیعی همراه با تزریق آلانتوئین، گروه استفاده کننده از رژیم غذایی فاقد مت یونین و کولین، و گروه تغذیه کننده از رژیم غذایی فاقد متیونین و کولین همراه با تزریق آلانتوین تقسیم شدند. پس از هشت هفته موش ها وزن شده و سپس بیهوش شدند و کبد آنها خارج شده و وزن گردید. بخشی از کبد جهت بررسی میزان بیان ژنهای p53، Caspase3 و نسبت بیان ژنهای Bax/Bcl2، 71) و اینترلوکین 6 توسط Real Time PCR در فریزر - 80درجه قرار داده شد . برای تحلیل داده ها از نرم افزاری SPSS-21 استفاده شد. داده هایبه دست آمده کمی، به صورت میانگین خطای معیار ارائه و اختلاف معنی دار بین گروه ها توسط آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی مورد بررسی قرار گرفت. آزمون یومان -ویتنی نیز برای آنالیز درجات هیستوپاتولوژیک استئاتوهپاتیت انجام شد. اختلاف در سطح P<0.05 معنی دار تلقی شد. یافته ها: نتایج این پژوهش حاکی از این بود. آلانتوئین باعث کاهش بیان ژن های p53، Caspase3 و نسبت Bax/Bcl2، 71) و اینترلوکین 6 شد که این بیان کننده اثرات ضد آپوپتوتیک و ضد التهابی آلانتوئین در موش های استئاتوهپاتیت غیرالکلی القاء شده توسط رژیم غذایی فاقد متیونین و کولین است. نتیجه گیری: آلانتوئین در موش های سوری نر باعث کاهش میزان بیان ژنهای دخیل در آپوپتوز و التهاب کبد شد. هرچند نیاز به تحقیقات بیشتر برای کاربرد این ماده در انسان وجود دارد.

آلانتوئین ، کبد ، Nonalcoholic steatohepatitis (NASH)، steatosis، آپوپتوز، التهاب