بررسی شیوع تشنج و عوامل مرتبط با آن در مسمومیت با ترامادول; یک گزارش مختصر

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,427

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED20_123

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: تشنج یکی از عوارض جدی مصرف ترامادول حتی در دوز های درمانی است. در سالیان گذشته در ایران، مصرف بیش از اندازه و مسمومیت با ترامادول و هچنین تنشنج مرتبط با آن، از جمله علل شایع بستری در اورژانس بوده که نیازمند توجه بیشتری می باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین شیوع تشنج و عوامل مرتبط با آن در مسمومیت با ترامادول در بیماران مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان توحید شهر سنندج از فروردین 1395 تا شهریور 1397 بود.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی در اورژانس بیمارستان توحید شهر سنندج از فروردین 1395 تا شهریور 1397 انجام گردید. روش نمونه گیری به صورت در دسترس در نظر گرفته شد و تمام بیمارانی که علائم و نشانه های مسمومیت با ترامادول را داشتند، وارد مطالعه گشتند. بیماران با علل متابولیک تشنج از مطالعه خارج شدند. داده های دموگرافیک، یافته های بالینی، دوز ترامادول مصرفی، سابقه تشنج قبلی، نوع تشنج، مصرف همزمان دارو های دیگر و تعداد دفعات تشنج توسط دو پزشک عمومی با پرسشنامه از قبل تهیه شده، جمع آوری شدند. همچنین سی تی اسکن مغزی و الکتروانسفالوگرافی برای تمام بیماران انجام گردید. بر اساس وجود یا عدم وجود تشنج، بیماران به دو گروه تقسیم و داده های دموگرافیک، یافته های بالینی و یافته های تصویربرداری بین دو گروه با نرم ازار SPSS نسخه 22 با کمک آزمون های من ویتنی، همبستگی اسپیرمن و کای اسکوئر تحلیل و مقایسه شدند.((p<0.05 یافته ها: 167 بیمار با ماینگین سنی (13- 45 ) 23 سال وارد مطالعه شدند( %85 مذکر) . دوز میانگین ترامادول مصرفی 100 )1200 تا (12000 میلی گرم بود. تشنج در 97 بیمار ( (%58 مشاهده گردید. تعداد دفعات تشنج در %80.4 بیماران، یک بار و نوع تشنج در %93.8 بیماران، تونیک-کلونیک جنرالیزه بود. ارتباط معنا داری بین وقوع تشنج و سن (p=0.39) و جنسیت (p = 0.28) یافت نشد. دوز ترامادول مصرفی به طور معناداری در بیماران با تعداد تشنج بیشتر از یک بار (Median: 2800 IQR: 1800-4000) در مقایسه با بیماران با یک نوبت تشنج (Median: 850 IQR: 1800-400)، بالاتر بود (p<0.0001). در تحلیل رگرسیون چند متغیره، سابقه تشنج قبلی، ریسک تشنج در بیماران را حدود 4 برابر افزایش داد.((OR = 3.71: 95% CI: 1.17 to 11.76; p=0.03 نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر، سابقه تشنج قبلی ریسک وقوع تشنج را در بیماران مصرف کننده ترامادول افزایش می دهد و همچنین افزایش دوز ترامادول با افزایش معناداری در تعداد دفعات وقوع تشنج همراه است. پیشنهاد می گردد که قبل از تجویز ترامادول برای بیمارانی که ممکن است به این دارو نیاز پیدا کنند، شرح حال دقیقی در مورد سابقه تشنج، از ایشان اخذ گردد به ویژه در موارد مصرف طولانی مدت.

Authors

اسرین باباحاجیان

مرکز تحقیقات گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.

پیام خماند

گروه نورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.

فرهاد منوچهری

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.

روزبه فخیمی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران.