بررسی ارتباط شدت اوتیسم با استرس والدگری در شهر بوشهر و شیراز در سال 1397-1398

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 427

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED20_158

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

Abstract:

میزان شیوع اختلال اوتیسم در طی سه ده ه گذشته به گونه فزاینده ای افزایش یافته است. والدین کودکان مبتلا به اختلال های روانشناختی در معرض خطر استرس بالاتر نسبت به والدین کودکان عادی هستند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط شدت اوتیسم با استرس والدگری در والدین کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم انجام گرفت. مواد و روش کار: این یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی در سال 1397-1398بود جامعه آماری شامل کلیه والدین (پدر یا مادر) کودکان مبتلا به اوتیسم بودند که به روش تمام شماری از شهرهای بوشهر و شیراز که رضایت جهت شرکت در طرح داشتند انتخاب شدند. داده های این مطالعه از طریق پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس گازر و پرسشنامه استرس والدگری که روایی و پایایی این ابزارها در ایران مورد تایید قرارگرفته است، جمع آوری گردید. داده ها با آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی آنالیز شدند. یافته ها: از والدین شرکت کننده در پژوهش 114 نفر 91/2) درصد) مادر و 11 نفر 8/8) درصد) پدر کودک بودند. میانگین سنی والدین53/29 7/94 بود. میانگین سنی کودکان 7/27 0/35 سال بود. میانگین زیرمقیاس آشفتگی والدین 44/18 5/14، تعامل ناکارآمد کودک-والد 44/96 5/80 و زیرمقیاس ویژگی کودک مشکل آفرین 45/20 4/17 بود. میانگین نمره کل استرس والدگری 134/50 12/56بود. بین هر سه زیرمقیاس و نمره کل استرس والدگری با نمره کسب شده از مقیاس گازر یعنی شدت اوتیسم ارتباط آماری مستقیم و معنیدار وجود داشت. بین شدت اوتیسم با زیرمقیاس آشفتگی والدین(=P0/038، 241/0=r)، تعامل ناکارامد کودک-والد(> P0/001، 412/0=r)، ویژگی کودک مشکلآفرین(=P0/001، 366/0=r)و نمره کل استرس والدگری(> P0/001، 425/0=r)ارتباط آمار مستقیم و معنیدار از لحاظ آماری وجود داشت یعنی با افزایش شدت اوتیسم نمره استرس والدگری افزایش مییافت. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که شدت اوتیسم نقش اساسی و تعیینکننده در ایجاد استرس والدینی دارد. توجه به چالش های منحصر به فرد در فرزندپروری کودک مبتلا به اوتیسم، ماهیت مبهم اختلال اتیسم و همچنین وجود کودک اتیسم در خانواده که به عنوان یک منبع استرس زا برای والدین محسوب میگردد، بسیار با اهمیت است. لذا پیشنهاد می شود برنامه های مداخلهای و پیشگیرانه که برای حفظ سلامتی و کاهش استرس این دسته از والدین توسط تیم های ارائه دهنده خدمات سلامتی مراقبتی بویژه پرستاران، طراحی و اجرا می شوند علاوه بر توجه به نوع اختلال، شدت آن نیز در نظر گرفته و مداخلات بصورت فردی و یا گروهی با شدت اختلال اوتیسم یکسان ارائه شوند.

Authors

سعیده خلفی

دانشجو کارشناسی ارشد، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران

حکیمه واحدپرست

گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

فائزه جهان پور

گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

راضیه باقرزاده

گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر