بررسی وضعیت روان در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,099

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED20_166

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری پیچیده ی ضد میلینه شدن سیستم عصبی مرکزی و عامل اصلی ناتوانی عصبی در برزگسالان جوان در کشور های در حال توسعه به شمار می آید. این بیماران به طور عمده بیشتر از سایرین به مشکلات سلامت روان مبتلا می شوند. بنابراین این مطالعه به شیوه ی مرور سیستماتیک با هدف تعیین وضعیت روان در بیماران مبتلا به MS طراحی شده است. روش جستجو: جهت استخراج مقالات از بانک های اطلاعاتیPubMed, SID, Web of Knowledge ، Scopusو Magiran استفاده شده است. کلید واژه های مختلف Mental Status in MS, Mental Disorders in MS و ... و معادل فارسی آن ها جستجو شد. مقالات با محتوای غیر مرتبط و مقالات مربوط به سال های پیش از 2000 و همچنین مطالعاتی که پس از بررسی با چک لیست های متناسب با نوع مطالعه ارزش کافی را به دست نیاوردند از مطالعه کنار گذاشته شدند. درنهایت 16 مقاله انتخاب شد و داده های موجود در آن ها استخراج و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نسبت به افراد سالم دارای سطوح بالاتری از اختلالات روانی همچون افسردگی، استرس واضطراب می باشند. این علائم ممکن است درنتیجه تاثیر مستقیم التهاب و دمیلینه شدن اعصاب و یا ناشی از تاثیرات روانی بیماری و غیر قابل پیش بینی مولتیپل اسکلروزیس باشد. تظاهرات روانی این بیماری که بیشترین شیوع را دارند عبارتند از: اضطراب، استرس و افسردگی. مطالعات نشان داده اند که حدود50 -60 درصد بیماران مبتلا به ام اس از افسردگی و حدود 37تا40درصد نیز از اضطراب رنج می برند که به شدت برکیفیت زندگی این بیماران تاثیر گذار است. این اختلالات روانی با اختلال عملکرد اجتماعی، افکار خودکشی و عود بیماری و نیز کاهش کیفیت زندگی مبتلایان ارتباط دارند. نتیجه گیری: ابتلا به اختلالات روانی در مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس اجتناب ناپذیر است اما برخورداری بیماران از بهداشت روانی می تواند موجب پیشگیری از بروز اضطراب، استرس و افسردگی شود و در نتیجه کیفیت زندگی این بیماران ارتقاء می یابد.

Authors

پگاه احمدی سربرزه

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ایران

سجاد عوبری

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیرا پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ایران

حدیث مسافر

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ایران

میلاد جلیلیان

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ایران