تاثیر مراقبت معنوی بر امیدواری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن ام اس شهر همدان، در سال 1398

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 602

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED20_175

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

Abstract:

زمینه و هدف: امیدواری مکانیسم سازگاری مهم در بیماری های مزمن از جمله بیماری مولتیپل اسکلروزیس می باشد. ناامیدی بر کیفیت زندگی و روند بیماری بسیار اثر گذار می باشد. با توجه به اینکه انجام مراقبت معنوی توسط پرستاران از راه کارهایی جهت بهبود وضعیت این بیماران می باشد، بنابراین این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مراقبت معنوی بر امیدواری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی دو گروهی دارای کد اخلاقIR.UMSHA.REC.1397.372 ، با طرح قبل و بعد می باشد. تعداد70 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن ام اس شهر همدان به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمون و کنترل(به تفکیک هر گروه 35نفر) قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل: داشتن دین اسلام و مذهب شیعه ، سن -65 20 سال، مبتلا نبودن به اختلالات روانی تایید شده توسط پزشک، و معیارهای خروج نیز شامل: بستری شدن بیمار در بیمارستان به دلیل عود بیماری و یا عدم رضایت بیمار به ادامه شرکت در مطالعه بود. بمنظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه امیدواری اشنایدر در مدت زمان قبل و بلافاصله بعد از مداخله استفاده شد. مداخله به صورت جلسات گروهی مراقبت معنوی در طی 4 جلسه ی هفتگی 45 تا 60 دقیقه ای در ساعت اداری در محیط انجمن برگزار گردید. سپس پرسشنامه ها مجددا توسط هر دو گروه پر گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 و آزمون های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی مستقل و تی زوجی) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: دو گروه از نظر متغییر های دموگرافیک با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند (P> 0/05). آزمون t نشان داد که در متغییر امیدواری در مرحله قبل از مداخله بین میانگین های هر دو گروه آزمون و کنترل اختلاف معناداری وجود نداشت p=). 0/3)در مرحله بعد از مداخله بین میانگین های هر دو گروه اختلاف معناداری وجود داشت(p=).0/001 که این یافته ها موئد اثربخشی درمان مراقبت معنوی بر بهبود امیدواری بیماران می باشد. نتیجه گیری: از آن جهت که امیدواری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نقش بسیار مهمی در بهبودی و کنترل بیماری آنان دارد و با توجه به تاثیر مراقبت معنوی بر افزایش قدرت امیدواری و بهبود وضعیت روانی بیماران، پیشنهاد می گردد که پرستاران به نیازهای معنوی بیماران توجه نموده و وقت کافی به آن اختصاص دهند .

Authors

نسیم متوکل

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری داخل جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

خدایار عشوندی

دانشیار پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

زهرا مقصودی

دانشجوی دکتری تخصصی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران