بررسی ارتباط سلامت معنوی با دیسترس اخلاقی پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان - سال 1397

زمینه و هدف: حیطه ارائه مراقبت های پرستاری سرشار از معضلاتی است که نیازمند اخذ تصمیمات اخلاقی می باشد. تجربه ی نامطلوبی تحت عنوان دیسترس اخلاقی، از مسائل عمده ای است، که پرستاران به هنگام تصمیم گیری اخلاقی با آن روبرو هستند. بخش اورژانس به عنوان قلب بیمارستان یکی از محیط های پرکار و استرس آوری است که پرستاران را روزانه با شرایط برهم زننده عوامل اخلاقی درگیر می کند و آنها را در معرض تجربه دیسترس اخلاقی قرار می دهد، پدیده ای که اثراتی مخرب بر پرستاران و مراقبت از بیمار دارد. سلامت معنوی یکی از ابعاد چهار گانه ی سلامت در انسان است که نقش بسزایی در عمکرد فرد دارد. باتوجه به اهمیت دیسترس اخلاقی در پرستاران بخش اورژانس و نقش مهم سلامت معنوی در نگرش و عملکرد افراد، بنابراین این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سلامت معنوی با دیسترس اخلاقی پرستاران شاغل در بخش اورژانس انجام گرفت. مواد و روشها : در این مطالعه با کد اخلاق IR.UMSHA.REC.1397.18 که توصیفی مقطعی از نوع همبستگی بود، به صورت سرشماری، تعداد 140 نفر پرستار شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1397 وارد مطالعه شدند. معیارهای ورود به مطالعه شامل: پرستار شاغل در بخش اورژانس و تمایل به شرکت در پژوهش بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه استاندارد سلامت معنوی و پرسشنامه استاندارد دیسترس اخلاقی پرستاران( شامل دو بخش شدت دیسترس اخلاق و تکرار دیسترس اخلاقی) بود. داده ها پس از جمع آوری، از طریق نرم افزار آماری SPSSنسخه 21 و آزمون های آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره سلامت معنوی پرستاران 85/36 13/12 و میانگین نمره شدت دیسترس اخلاقی آنان 54/74 12/38 و میانگین نمره تکرار دیسترس اخلاقی53/97 12/ 54 بود. در این میان اکثر پرستاران دارای نمره سلامت معنوی و دیسترس اخلاقی در حد متوسط بودند. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون، بین نمره سلامت معنوی و شدت دیسترس اخلاقی پرستاران همبستگی منفی و معنی دار مشاهده شد ( =r 0/2 -، 05/0 3)، اما بین نمره سلامت معنوی با تکرار دیسترس اخلاقی پرستاران همبستگی معناداری مشاهده نشد( =r 0/13 -، 05/0 3).نتیجه گیری: سلامت معنوی به عنوان عامل تعیین کننده مهم در بهبود و کاهش شدت دیسترس اخلاقی پرستاران بخش اورژانس می باشد و با کاهش شدت دیسترس اخلاقی، نقش بسزایی در بهبود عملکرد پرستاران در مراقبت از بیماران دارد، از این رو لازم است برنامه های آموزشی و مشاوره ای جهت ارتقاء سلامت معنوی و کاهش دیسترس اخلاقی پرستاران بخش اورژانس اجرا شود.

Keywords:

سلامت معنوی , دیسترس اخلاقی , پرستاران , بخش اورژانس