بررسی مقایسه ای دیازپام با دو دوز مختلف در پیشگیری از عود تشنج ناشی از تب و عوارض آن در کودکان 6 ماه تا 6 ساله مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی امام حسن (ع) شهر بجنورد طی سال 1397

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 91,319

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED20_194

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

Abstract:

مقدمه و هدف: یکی از علل شایع تشنج در کودکان، بیماری تب و تشنج است. جهت پیشگیری از تشنج در شروع تب، داروهای ضد تشنج کوتاه اثر مانند دیازپام و میدازولام توصیه می شود، اما امروزه در مورد اثربخشی این داروها در پیشگیری از تب و تشنج، ابهاماتی وجود دارد. تشنج ناشی از تب، شایع ترین اختلال تشنجی در کودکان می باشد و در واقع تشنجی است همراه با بیماری تب دار که شواهدی از عفونت سیستم عصبی مرکزی یا اختلال الکترولیتی در آن وجود ندارد. این نوع تشنج در کودکانی رخ می دهد که سن آنها بیش از 1 ماه بوده و بدون سابقه تشنج بدون تب قبلی می باشند. اوج شیوع این شکل از تشنج در دوره 18 ماهگی می باشد. شایع ترین آسیب شناسی مربوط به تشنج ناشی از تب، عود تب و تشنج می باشد. درمان شامل کنترل تشنج با داروهای ضد تشنج می باشد و جهت جلوگیری از عود تب و تشنج نیز دارو تجویز می شود. هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی و عوارض داروی دیازپام با دوز توصیه شده (سه بار مصرف در روز) و دیازپام با دوز پایین (دو بار مصرف در روز) در پیشگیری از عود تشنج ناشی از تب در کودکان 6 ماه تا 6 ساله بود که در بیمارستان امام حسن(ع) بجنورد به علت تب و تشنج بستری شدند.مواد و روش ها: 280 کودک مبتلا به تب و تشنج ساده در محدوده سنی 6 ماه ه تا 6 سال بعد از کنترل تشنج به طور تصادفی در دو گروه دوز دارویی دو بار مصرف در روز و سه بار مصرف در روز با دیازپام قرار گرفتند. 140 بیمار در گروه دو بار مصرف در روز دیازپام و 140 بیمار در گروه سه بار مصرف در روز دیازپام قرار گرفتند. دیازپام با دوز h Q dose/kg 8 0/33/mg بر اساس وزن بدن هر برای دو گروه بصورت دوبار مصرف در روز و سه بار مصرف در روز تجویز شد. نتایج حاصل از مطالعه شامل تعداد موارد تب در هر 3 ماه، عوارض دارو، عود تشنج در چک لیست ثبت و سرانجام مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: 73 بیمار به دلیل داشتن معیارهای خروج، از مطالعه خارج گردیدند و در نهایت 95 مورد در گروه دو بار مصرف در روز دیازپام و 112 مورد در گروه سه بار مصرف در روز دیازپام مورد بررسی قرار گرفتند. در این جمعیت، 97 نفر مذکر و 110 نفر مونث وجود داشت. میانگین سن در گروه دو بار مصرف در روز دیازپام،22/05 ±10/10 ماه و در گروه سه بار مصرف در روز دیازپام 22/96 ± 10/74 ماه و در کل جامعه مورد مطالعه 22/49 ± 10/39 ماه بود. عود تب و تشنج در دو گروه در ارتباط با میزان اثر بخشی داروها، سن، جنس و سابقه خانوادگی تب و تشنج، سابقه فردی تب و تشنج و فاصله تب با تشنج و همچنین عوارض دارویی آتاکسی، خواب آلودگی و سایر عوارض دارویی و ارتباط آنها با سن و جنس مورد بررسی قرار گرفت. و نتایج نشان داد تنها در موارد آتاکسی، خواب آلودگی و سایر عوارض دارویی بین دو گروه مصرف تفاوت معنی دار وجود داشت بطوری که در مصرف دو بار در روز دیازپام موارد ذکر شده کمتر مشاهده گردید.نتیجه گیری: به طور کلی، درمان با دیازپام یا دوز دو بار مصرف در روز باعث عود تشنج نگردید و همچنین عوارض کمتری نسبت به مصرف سه بار مصرف در روز دیازپام شده است، از آنجا که تفاوت عود حاصل در بین دو دوز دارویی معنی دار نشد شاید بتوان دوز دوبار مصرف در روز دیازپام را که بطور معنی داری عوارض کمتری نیز داشت توصیه نمود. اگرچه حجم نمونه بیشتری برای تایید این موضوع مورد نیاز می باشد.

Authors

مرتضی بهنام فر

دانشجوی پزشکی کمیته تحقیقات،دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی،بجنورد ایران

شیما شکری

استادیارگروه اطفال،دانشکده پزشکی،دانشگاه علوم پزشکی بجنورد ایران