رتباط پلی مورفیسم های ژن گیرنده ی ویتامین D، ApaI (rs7975232)، BsmI (rs1544410) و Fok1 (rs2228570) با استعداد ابتلا به سل ریوی در جمعیت ایرانیان:یک مرور سیستماتیک و متا آنالیز

زمینه و هدف: پلی مورفیسم های ژن مربوط به گیرنده ی ویتامین D شامل ApaI، BsmI، FokI و TaqI از جمله عواملی هستند که ممکن است با افزایش خطر ابتلا به سل ریوی مرتبط باشند. این مقاله ی سیستماتیک و متا آنالیز تمامی مقالات چاپ شده ای که اثر این پلی مورفیسم ها را برروی خطر ابتلا به سل در مردم ایران مطالعه نموده بودند را مورد بررسی قرار داد. مواد و روشها: پایگاه های داده Pubmed و Scopus بدون محدودیت های زمانی و زبانی جستجو شدند. ارتباط چهار پلی مورفیسم مذکور با خطر ابتلا به سل بر اساس شاخص نسبت شانسها و فاصله اطمینان 95% بررسی شد. ناهمگونی با آزمون کوکران q و شاخص آماری I2 مورد ارزیابی قرار گرفت. 0/05 p < به عنوان سطح معنی داری تعیین گردید. یافته ها: بر اساس جستجوها، در کل 6 مقاله برروی جمعیت ایرانیان انجام شده بود. نتایج حاکی از آن بود که پنج مقاله از شش مقاله ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم TaqI با افزایش خطر ابتلا به سل گزارش نمودند. مقایسه ی آلل های این پلی مورفیسم بر اساس شاخص نسبت شانس ها و فاصله اطمینان 95% به صورت ذیل بود: الف) در مجموع نسبت شانس 1/57 (فاصله اطمینان 1/0-2/3، (p < 0/05 ، ب) در مدل افزایشی (tt/TT) نسبت شانس 1/57 (فاصله اطمینان 0/9- 2/5، (p < 0/05، ج) در مدل مغلوب نسبت شانس 1/57 (فاصله اطمینان 1/2-3/2، (p < 0/01، د) در مدل غالب (tt+Tt/TT) نسبت شانس 1/98 (فاصله اطمینان 1/1-3/5، .(p < 0/01 همچنین، فقط ژنوتیپ غالب (BsmI (bb+bB/BB ارتباط مستقیم و معناداری با افزایش خطر ابتلا به سل داشت: نسبت شانس 1/44 (فاصله اطمینان 1/0-1/9، . (p < 0/05 پلی مورفیسم های FokI و ApaI هیچ ارتباط معنی داری با افزایش خطر ابتلا به سل در مردم ایران نداشت. نتیجه گیری: داده های ما در تمام مدل های ژنتیکی پلی مورفیسم TaqI و مدل ژنتیکی غالب BsmI ارتباط معناداری با افزایش خطر ابتلا به سل داشت. در صورت تایید این نتایج توسط مطالعات وسیعتر، می توان آن را مبنایی برای طراحی برنامه های پیشگیرانه بهداشت عمومی و تعیین پیش آگهی در افراد در معرض خطر قرار داد.

Keywords:

پلی مورفیسم های گیرنده ی ویتامین D , توبرکلوزیس , متا آنالیز , جمعیت ایرانیان