بررسی نیاز های خودمراقبتی در بیماران هپاتیت مبتلا به اضطراب و افسردگی

سابقه و هدف: هپاتیت یک بیماری التهابی مزمن در کبد است. بیماران مبتلا به هپاتیت به طور معمول به اضطراب و افسردگی مبتلا می شوند که با شناخت نیاز های مراقبتی در این گروه از بیماران میتوان به کاهش عوارض و بهبود کیفیت زندگی آنان کمک کرد. مطالعات انجام گرفته در گذشته به صورت پراکنده به این موضوع پرداخته اند بنابراین این مطالعه با هدف بررسی نیاز های خود مراقبتی در بیماران هپاتیت مبتلا به اضطراب و افسردگی، به شیوه ی مرور سیستماتیک بر مطالعات پیشین طراحی شد. روش کار: جهت استخراج مقالات از بانک های اطلاعاتی Pubmed , SID, Web of Knowledge و Scopus استفاده شده است. کلید واژه های مختلف Selfcare, Hepatitis, Hepatitis and Depression, Hepatitis and Anxiety, Selfcare in Hepatitis, Psychotic Status in Hepatitis ومعادل فارسی آن ها مورد جستجو قرار گرفت. مقالات با محتوای غیر مرتبط و مقالات مربوط به سال های پیش از 2000 از مطالعه کنار گذاشته شدند. درنهایت 40 مقاله انتخاب شد و داده های موجود در آن ها استخراج و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بیماران مبتلا به هپاتیت به مشکلات جسمی و روانی متعددی چون سوء تغذیه، ضعف، خستگی، اختلال خواب، اضطراب و افسردگی مبتلا می شوند. اضطراب و افسردگی، ناشی از تشخیص بیماری، باورهای نابجا نسبت به بیماری، تضعیف خودپنداره، مشکلات اقتصادی - اجتماعی، هزینه های درمان، ترس بیماران از پیش آگهی و پیشرفت بیماری و نیز سخت بودن یا ناممکن بودن درمان و عوارض همراه آن می باشد. نیاز خودمراقبتی این بیماران در زمینه های روابط فردی، جنسی، احترام و تعلق و نیز بالا بردن آگاهی نسبت به بیماری می باشد. مدیریت خود مراقبتی در این گروه از بیماران می تواند به طرز چشمگیری باعث کاهش دفعات و مدت بستری در بیمارستان شود و کیفیت زندگی مبتلایان را بهبود بخشد. نتیجه گیری: اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی در بیماران هپاتیت منجر به اختلال در روند زندگی و کاهش کیفیت زندگی آنان می شود اما با انجام اقدامات خودمراقبتی متناسب و آموزش داده شده در زمینه های بهداشت فردی و جنسی، بهداشت اجتماعی ، خودپنداره و بهبود آگاهی می توان شاهد کاهش عوارض ناشی از اضطراب و افسردگی بود.

Keywords:

هپاتیت , افسردگی , اضطراب