رابطه هوش هیجانی با خودکارآمدی در دانشجویان علوم پزشکی کرمانشاه-1397

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 524

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED20_238

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398

Abstract:

مقدمه: هوش هیجانی، نوعی پردازش اطلاعات هیجانی و عاطفی است که افراد را در برابر استرس محافظت مینماید و به سازگاری و تطابق بهتر کمک میکند. از طرفی خودکارآمدی را می توان باور فرد در در رابطه با مواجهه با موقعیت های دشوار و فشار زا تعرف کرد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه میان هوش هیجانی و خودکارآمدی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمانشاه بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی -تحلیلی 510 نفر از دانشجویان تمامی رشته های دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی وارد مطالعه شدند و داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی ،پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اون و فرامن و پرسش نامه هوش هیجانی شرینگ جمع آوری شدند . و با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 و آزمون همبستگی rپیرسون و آزمون تی مستقل مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: سن نمونه ها بین 20 تا 38 سال متغییر بود و %58 نمونه ها خانم و %82 مجرد بودند. نتایج تحلیل های آماری نشان داد که بین رشته تحصیلی و خودکارآمدی رابطه معنی داری وجود دارد((p=0.037 به طوری دانشجویان رشته پزشکی خودکارآمدی بیشتری را نسبت به سایر رشته ها داشتند. همچنین بین خود آگاهی و خود مدیریتی هوش هیجانی با خودکارآمدی دانشجویان رابطه معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: رابطه ی مثبت مولفه های هوش هیجانی با خودکارآمدی می تواند به این علت باشد که هردومتغییر مجموعه ای از مهارت ها و استعداد ها می باشند که توانایی های فرد را در مواجهه با موقعیت های سخت و فشار زا افزایش می دهند بر این اساس می توان گفت که هر دو متغییر قابلیت پیش بینی همدیگر را داشته و تاثیر مبتی بر هم می گذارند. بیشتر بودن خودکارآمدی نیز در بین دانشجویان رشته پزشکی نسبت به سایر رشته ها می تواند به علت تاثیر جو دانشکده پزشکی و نیز تفاوت تفاوت در حجم و نوع واحد های ارائه شده در این رشته نسبت به سایر رشته ها باشد. با توجه به اکتسابی بودن بخش قابل ملاحظه ای از هوش هیجانی پیشنهاد می گردد که دانشگاه ها در برنامه آموزشی خود جایگاه ویژه ای برای ارتقاء این هوش در نظر بگیرند.

Authors

سیدیوسف ترابی

دانشکده پرستاری و مامایی،کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

محمدصادق قاسمی

دانشکده پیراپزشکی ،کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

علیرضا عبدی

دانشکده پیراپزشکی ،کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

میلاد جلیلیان

دانشکده پرستاری و مامایی،کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه