نرگس عدالتی منش - دانشجوی دکتری ژئوشیمی دانشگاه سیستان و بلوچستان.
ساسان باقری - گروه زمین شناسی- دانشکده علوم پایه- دانشگاه سیستان و بلوچستان- زاهدان - ایران
مصطفی قماشی - . استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
محمدرضا بخشی محبی - استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان.

چکیده پهنه راور واقع در جنوب بلوک طبس، سرزمینی گوه­ای شکل است که بین دو گسل مرزی نایبند در خاور و کوهبنان در باختر محصور گشته است. نهشته­های دوران دوم خصوصا رخساره­های ژوراسیک از گسترش، تنوع و رخنمون­های مناسبی در این پهنه برخوردار هستند. بازسازی ساختاری و تطابق چینه­ شناسی در این سرزمین در طی مطالعات صحرایی- آزمایشگاهی،  بیان می­دارد که ویژگی­های چینه­شناسی، ساختاری و ماگمایی توالی ژوراسیک میانی تا کرتاسه فوقانی در این منطقه، مشابه با نهشته­های درون یک سیستم ریفت قاره­ای در حال گذر به یک حوضه پلاتفرمی در جایگاه حاشیه غیرفعال یک اقیانوس در حال گسترش است. توالی­های رسوبی در این پهنه را می­توان در دو گروه جای داد؛ گروه اول شامل تخریبی­های سازندهای هجدک و بغمشاه، گچ و کربنات های پکتن­دار و ولکانیک­های بازالت­ آلکالن سری راور است که به عنوان توالی­های همزمان با ریفت محسوب می گردند. گروه دوم شامل مارن­های قرمزرنگ، تبخیری­های کرتاسه زیرین و کربنات­های دریایی کرتاسه فوقانی است که به عنوان چرخه رسوبی بعد از ریفت به حساب می­آیند. این دو توالی با یک دگرشیبی مشخص و فعالیت آتشفشانی بازالتی در اغلب نقاط این پهنه از یکدیگر جدا می­شوند. عمیق شدگی به سمت باختر نشان می­دهد که محور دریای اصلی احتمالا با بستر پوسته اقیانوسی شکل گرفته در کرتاسه، می­بایستی جایی در حاشیه باختری بلوک طبس باشد. افیولیت­های نائین و دهشیر- بافت ممکن است بقایایی از این حوضه اقیانوسی باشند که در موقعیت حوضه پشت کمان نئوتتیس شکل گرفته­اند.

کلیدواژه ها: حوضه ریفتی, افیولیت های ایران مرکزی, ریفت موفق, کرمان