فرشاد یدالهی - گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
الهه تاج بخش - گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
حسن ممتاز - گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

زمینه و هدف: دیابت از جمله شایع ترین و مهم ترین بیماری های موجود در جهان می باشد و مبتلایان خود را در معرض خطر بالایی از نظر ابتلا به عفونت قرار می دهد. با توجه به شیوع بسیار زیاد دیابت در جوامع کنونی و خطرات ناشی از عفونت ادراری بررسی عوامل ایجاد کننده عفونت ادراری و راه صحیح درمان آن بشدت احساس می گردد. روش بررسی: در این پژوهش با کشت ادرار 353 بیمار دیابتی و انجام تست های بیوشیمیایی بر روی نمونه های مثبت، تشخیص نوع باکتری پاتوژن صورت پذیرفته و پس از استخراج DNA از باکتری های جدا شده از بیماران، آزمون PCR جهت تایید تشخیص دقیق نوع باکتری های عامل عفونت ادراری انجام پذیرفت و با انجام تست آنتی بیوگرام بر روی نمونه های مثبت، درمان مناسب تعیین گردید. یافته ها: ابتلا به عفونت ادراری در مبتلایان به دیابت نوع 2، 3/28% گزارش گردید. باکتریوری بدون علامت1/22% وباکتریوری علامت دار 22/6% گزارش شد. میانگین سن بیماران 15/56 سال بود و شایع ترین باکتری های عامل عفونت ادراری در این بیماران به ترتیب اشریشیا کلی، کلبسیلا پنومونیه، پروتئوس، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، اسنیتوباکتر، سیتروباکتر، انتروباکتر، سودوموناس آئروژینوزا و پروویدنسیا بودند. نتیجه گیری:با توجه به این که جمعیت باکتریایی عامل عفونت ادراری در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس نوع 2،تقریبا مشابه افراد غیر دیابتی مبتلا به عفونت ادراری در دیگر مطالعات می باشد، در نتیجه درمان آنتی بیوتیکی اولیهجهت بیماران مبتلا به عفونت ادراریدر بیماران دیابتی با بیماران غیر دیابتی یکسان است. بهترین آنتی بیوتیک در این مطالعه نیتروفورانتئین تعیین گردید.

باکتریوری, دیابت ملیتوس, عفونت ادراری, مقاومت آنتی بیوتیکی, PCR