هدایت باریکه الکترونی حاصل از شتابدهنده های الکترونی به داخل بافت جهت درمان توسط هدایتگرنانوتیوب های کربن

امروزه درمان با الکترون به دلیل مزایایی مانند همگنی دز در حجم هدف، کاهش دزدریافتی توسط بافت های سالم، بی تاثیر بودن حباب هوایی که بافت هدف را احاطه کرده بر دزانتقال یافته نسبت به درمان های فوتونی ، و توانایی کنترل و افزایش تعداد باریکه های به کاربرده شده برای درمان، مورد توجه بوده و در اکثرمراکز درمانی جایگزینی ندارد. باریکه الکترونی توانایی درمان در زمینه تومورهای سطحی (تا عمق حدود 20 سانتی متر) را دارد . در این مطالعه برای اولین بار، با ارائه طرح یک هدایت گر انعطاف پذیر الکترونی در هنگام خروج باریکه الکترونی از شتابدهنده های الکترونی، افزایش موثرکارایی درمان های الکترونی بیان شده است، از مزایای عمده آن عدم محدودیت به عمق درمان یا به عبارتی عدم محدودیت درمان های سطحی، و توانایی درمان تومورهای داخلی تر توسط باریکه الکترون و عدم آسیب به بافت سالم، می باشد. از مزایای عمده آن عدم محدودیت به عمق درمان یا به عبارتی عدم محدودیت درمان های سطحی، و توانایی درمان تومورهای داخلی تر توسط باریکه الکترون و عدم آسیب به بافت سالم، می باشد.

Keywords:

باریکه الکترون , دز , الکترون درمانی , افت انرژی , نانوتیوپ های کربن